vrijdag, maart 29, 2024

TLT-cursus in Kamur (Papoea), 5-9 november

De reis

Na een aantal dagen met bijna geen regen is het water in de Kau donderdag flink gezakt. We zien op tegen de tocht van Ugo naar de Digoel. Die kan dan wel 4 uur duren. Maar wat gebeurt er: in de nacht van donderdag op vrijdag regent het enorm tot in de morgen. Het peil van de Kau stijgt zover, dat de boot op topsnelheid kan varen, behalve daar waar dat door de bochten niet mogelijk is. Na anderhalf uur bereiken we de Digoel. Na nog 2 uur bereiken we Kouh, waar we even stoppen. Het duurt dan nog 3 uur voor we Tanah Merah bereiken en taxiā€™s charteren, die ons naar hotel Honai brengen.

Verwarring

De reis naar Kamur is een probleem, omdat de inspectie van het amfibievliegtuig van de MAF nog niet klaar is. Dat vliegtuig zou ons maandag van Merauke naar Kamur brengen. Daarom rekenen we erop, dat we zaterdag naar Merauke moeten vliegen. Maar dat gaat dus niet door. Wat dan? Een landvliegtuig van de MAF zal ons vanuit Tanah Merah daar brengen, zegt Okto, de coƶrdinator van het TLT-programma. We kunnen dat bij MAF Merauke (aan de zuidkust) controleren.

Kamur rechts het vliegveld links op het grote grasveld de SMTK van Kamur

Bij aankomst in Kamur over een modderige weg. Voor laarzen en paraplu is gezorgd

We bellen zaterdag MAF Merauke. Daar wordt ons meegedeeld, dat we maandag vanuit Sentani (aan de noordkust) met een MAF vliegtuig naar Kamur gevlogen zullen worden. Zaterdag kunnen we het vliegtuig naar Sentani niet meer halen. Dan zal het zondagmiddag moeten worden, willen we de cursus nog geven. We moeten dan ook nog onderdak zien te vinden. Alles bij elkaar best overrompelend!

Zaterdag ontmoeten we Okto ook weer en vertellen hem over de reis naar Sentani. Hij zegt: ik heb met MAF Sentani contact gehad en nu is het zo geregeld, dat jullie maandag vanuit Tanah Merah naar Kamur vliegen. Ik ben alleen vergeten dat aan MAF Merauke door te geven. Mooi, dat scheelt een extra reis.

Zondag

Zondag gaan we weer naar de dienst van de gemeente van ds. Amotey. Hij is terug van zijn tournee en gaat zelf voor. We hebben na de dienst een goed gesprek met hem.

Maandag: naar Kamur

Het MAF vliegtuig zal om half negen aankomen, wordt ons via de telefoon verteld. We hopen, dat Okto ons en onze bagage naar het vliegveld kan brengen, maar dat gebeurt niet. Hij komt langs op een motor met zijspan en vertelt, dat hij zondagavond is aangereden door een dronken motorrijder, die hij daarna naar het ziekenhuis gebracht heeft. Zijn auto is beschadigd en staat in een garage. Bijzonder vervelend, want juist vandaag komen de drie afgevaardigden van de zending uit Nederland aan en heel veel afgevaardigden van allerlei gemeentes van onze zusterkerken voor een gezamenlijke vergadering in Tanah Merah.

Wij weten nog een taxi te regelen, die ons om half negen bij het vliegveld brengt. Na 3 kwartier komt het MAF vliegtuig uit Sentani aan en kunnen we ds. Jan Dunnewind, Robin Haanappel en Nico Zwemstra begroeten en enkele afgevaardigden van de gemeente van Waena.

Dat kan maar kort, want datzelfde vliegtuig brengt ons naar Senggo. Daar wachten we anderhalf uur op het volgende vliegtuig met afgevaardigden voor Tanah Merah, dat ons eerst naar Kamur brengt en daarna naar Tanah Merah vliegt. We komen om kwart over 12 in Kamur aan en worden opgevangen door personeel van de SMTK (middelbare theologische school), waar we de cursus gaan geven. We logeren bij hen in huis.

Docent Petrus heeft de praktische leiding tijdens de cursus

De cursus (pastorale zorg ā€“ vervolg)

De inwoners van Kamur behoren tot de Sawi stam. In mei hebben we hier het eerste deel van deze cursus gegeven. Nu is het vervolg aan de beurt. Dinsdag beginnen we. Er komen in totaal ruim 30 deelnemers; het aantal cursisten wisselt per dag. Er zijn dit keer geen predikanten aanwezig, want er is een opwekkingsbijeenkomst van enkele dagen in een volgend dorp. Daardoor zijn er ook minder aanwezigen dan de vorige keer (70).

Het voordeel is niet alleen, dat er wat minder cursisten zijn, waardoor het werken in discussiegroepen wat eenvoudiger gaat. Het voordeel is ook, dat er nu openlijk over het pastorale werk van de predikanten in de GIDI kerk ((Evangelische Kerk in Indonesiƫ) in dit gebied gesproken wordt. Hun taak is vooral het leiden van een dienst op zondag. Bezoeken in de gemeente brengen, doen anderen. Sommigen hebben een tweede vrouw getrouwd. De overheid betaalt hen en geeft daarnaast subsidies voor b.v. kerkbouw. Dat subsidiegeld wordt door de predikanten ook nogal eens privƩ gebruikt. Verantwoording aan de gemeenten over de kerkelijke inkomsten en uitgaven is een onbekend verschijnsel. EƩn van de predikanten zei: dat is het geheim van mij en de penningmeester.

Tijdens de cursus worden er onderwerpen behandeld als: bezoek aan gemeenteleden in moeiten. Daarbij is een voorbeeld van een jongere, die door de politie vastgehouden wordt en die dan bezoek nodig heeft. Reactie van de deelnemers: dat wordt niet gedaan. Wij vertellen wat een theologiestudent ons vertelde tijdens de cursus in Merauke; Tien jaar geleden kwam hij in de gevangenis vanwege drugsgebruik en hij voelde zich heel erg eenzaam en wanhopig. Op een dag kwam er een dominee op bezoek die met hem uit de bijbel las en voor hem bad. Daar was hij zo blij mee, hij is daardoor tot geloof gekomen en nu studeert hij theologie om anderen te troosten en te bemoedigen.

Een ander onderwerp is: leiding geven door het goede voorbeeld te geven. In heel veel gevallen volgt men de levensstijl van de heidense religie, ook veel leidinggevenden in de gemeentes. Dan wordt bij het overlijden van man of vrouw de nog levende getrakteerd op een pak slaag door de familie van de overledene. Het gebeurt ook dat degene die op bezoek komt met de troost van het evangelie niet welkom is. Bij ziekte is het inroepen van de hulp van een ā€œtoverdokterā€ nog steeds een algemeen aanvaard, veel voorkomend verschijnsel. Ook huiselijk geweld wordt gezien als ā€˜gewoonā€™ en geen reden om gemeenteleden te bezoeken als ambtsdragers. Verschillende cursisten hebben de vorige cursus in mei ook meegemaakt en doen verslag over het al dan niet slagen van hun werkplan. De docenten vragen om een volgende cursus.

Cursisten doen verslag over het uitvoeren van hun werkplan van mei

Diversen

We ontmoeten de secretaris van de burgerlijke gemeente. Hij is in Kouh geboren en opgegroeid en heeft nog als kind met onze oudste jongens gespeeld! Hij woont al 21 jaar in Kamur en is met een vrouw van de Sawi stam getrouwd. Hij is nog steeds enthousiast over het onderwijs van kerk en school, zoals hij dat in Kouh heeft gekregen. Hij blijkt heel goed op de hoogte te zijn van de ontwikkelingen in onze zusterkerken (GGRI); hij gaat met zijn gezin naar de GIDI kerk maar voelt zich voor altijd Gereformeerd. Hij heeft enthousiast de hele cursus meegedaan en meegeholpen.

Er wordt verteld, dat er onlangs een vertaalteam van 40 Indonesische mensen in het gebied is geweest. Don Richardson, de schrijver van Peace Child (vredeskind) en de eerste zendeling hier, heeft dat geregeld. Voor welke organisatie dit team werkt, weet men niet. Het NT was al in het Sawi vertaald door Don Richardson; nu wordt er door Sawi mensen aan een OT in de eigen taal gewerkt. Die vertaling wordt door het team beoordeeld. Een vertaling in de stamtaal is beslist belangrijk, want de diensten van de GIDI-kerken in dit gebied zijn in het Sawi.

De regenboom boven het oerwoud tijdens onze vlucht van Kamur naar Sentani

De laatste cursus tijdens dit bezoek

De cursus in Kamur is de laatste, die gepland stond voor deze reis. Het is gelukt in alle plaatsen, die gepland waren, de cursus te geven. Best wel bijzonder in een land, waar plannen bijna altijd veranderen. Om 12 uur komt het amfibievliegtuig in Kamur. We maken een tussenlanding in Kotiak. Daar gaat een Koreaanse vertaalster met 4 vertaalhulpen aan boord. Vervolgens vliegen we naar Sentani, waar we om kwart over drie aankomen. Een taxi brengt ons naar het gastenhuis van de NTM. Woensdag hopen we naar Nederland te vertrekken. Dankbaar voor een door God gezegende tijd hier.

Jan & Henny

Verre Naasten
Via deze reisblog zijn verschillende reizigers te volgen die via of namens Verre Naasten buitenlandse mission-partners en -projecten bezoeken. Denk bijvoorbeeld aan: lokale kerken die hun mission-gebied bezoeken, uitwisselingsreizen van scholen en inspiratiereizigers. Deel mee in hun reiservaringen en laat je inspireren door wat er wereldwijd wordt gedaan rondom mission! Geef je op voor de nieuwsbrief en blijf zo op de hoogte van de laatste updates van de reizigers.
Lees ook deze artikelen eens:

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Populaire artikelen

Bijna vlucht gemist

Vrouwenproject

Culturele show

Scholen bezoeken

Nieuwste reacties