Week 1

Hoihoi,

Mijn tweede blog alweer. Ik ben veilig aangekomen in Sri Lanka! Ik heb in de nacht van maandag op dinsdag gevlogen. ’s Nachts vliegen vind ik niet echt een aanrader. Ik kon amper slapen omdat je rechtop zit. Ik was daardoor heel moe en misselijk en toen moest ik nog 4,5 uur vliegen van Abu Dhabi naar Sri Lanka. Enfin, het was voor een goed doel!

Gisteren kwam ik erachter dat ik helemaal ben vergeten om te benoemen wat de rol van de Verre Naasten eigenlijk is geweest in dit proces. Ik schrijf mijn blogs bijvoorbeeld via de Verre Naasten, zoals je misschien al hebt opgemerkt.  Verre Naasten is de contactpersoon geweest tussen Sri Lanka en mij. Jakolien, een medewerker van Verre Naasten, heeft het contact tussen Leads en mij gelegd. Zij heeft geregeld dat ik kan meelopen bij Leads, zij heeft mij geholpen aan een appartement en zij heeft mij voorbereid op de verschillen in culturen. Heel fijn, dankjewel!

Een boel voorbereidingen en nu zit ik hier! Met de taxi ging ik van het vliegtuig naar mijn huis, middenin Colombo. Wat een gestructureerde chaos!!! Overal schieten Tuktuks, motoren, auto’s en bussen voorbij. Iedereen toetert. Er wordt links en rechts ingehaald. Alle voertuigen hebben zo ongeveer beschadiging. En toch heb ik nog geen ongeluk gehad of gezien. Ik vind het fantastisch. Met name met de Tuktuk door de stad is gaaf. En wat zo leuk is, is dat niemand boos is op elkaar in het verkeer.

Toen ik uiteindelijk bij mijn tijdelijke huis aankwam, was het eerste gevoel dat in mij opkwam ‘gastvrijheid’. Het eten stond voor mij klaar, de huishoudster is enorm lief en het meisje dat er toen nog woonde was ook super aardig. Helaas is zij overgeplaatst naar Jaffna voor haar werk, nadat zij 2 jaar in dit huis heeft gewoond. Raga en Niusia zijn de eigenaren van het huis, maar wonen zelf op een andere plek. Morgen komen zij voor 1 á 2 weken langs. Ik vind het erg leuk om hen te ontmoeten. Raga heeft mij de eerste paar avonden gebeld om te vragen hoe het met mij gaat en hoe ik Sri Lanka vind. Het was fijn dat er meteen omgekeken werd naar mij!

Doordat het ene meisje is overgeplaatst, zal ik de komende weken misschien soms alleen slapen in dit huis. Ik zeg ‘misschien’ omdat Raga ermee bezig is dat er misschien toch nog iemand komt verblijven hier. Het fijne is dat ik weet dat Raga alleen mensen hier laat slapen als hij het 100% vertrouwd. Dat geeft een veilig gevoel.

Naast slapen, doe ik natuurlijk ook andere leuke dingen. De eerste échte dag hier ben ik gaan winkelen haha. Helaas kon ik niks vinden.. Donderdag en vrijdag heb ik een conferentie bijgewoond van Leads: ‘Integral mission and the role of the church in the public square’. Ik vond het een mooie conferentie met veel inspiratie. Er werden bijvoorbeeld getuigenissen gegeven over hoe God heeft geleid in diegenen hun leven. Gods woord is een lamp voor onze voeten, maar het beschijnt niet het hele pad. Je mag God vertrouwen en Hem volgen waar Hij je leidt of wanneer Hij iets van je vraagt, ook al snap je het soms niet. God heeft er een plan mee. Als je achterom kijkt dan vallen alle puzzelstukjes in elkaar was de ervaring van degenen die de getuigenissen gaven. Ik weet niet zo goed hoe ik dat kan doen, luisteren naar wat God van mij vraagt. Ik denk dat ik hierin veel kan leren van de mensen die bij Leads werken. Het beeld wat ik van hen heb gekregen is dat zij vol passie zitten en dat zij ook vol passie van Jezus zijn. De ervaring zal het leren!

Deze conferentie was voor mij een hele gemakkelijke manier om in contact te komen met de mensen van Leads en van andere organisaties en kerken uit Sri Lanka. Ik heb het tot nu toe naar mijn zin daar. Ik voel me gezien en ik voel me thuis. Morgen ga ik met Diordre, een medewerker van Leads, mee naar de kerk. Daar ben ik erg benieuwd naar. Op de conferentie kwam ik er namelijk achter dat in sommige kerken het kastenstelsel nog actief is. Prostituees zijn daar bijvoorbeeld niet welkom. Daarnaast heb ik het idee dat de kerken aan het veranderen zijn. Dat ze meer outreachend willen zijn, meer hulp bieden aan mensen buiten de kerk. Maar goed, dat is een beeld wat ik bij de conferentie heb gekregen en ik weet niet of ik dat breder kan trekken naar andere kerken.

Na het vele luisteren en geïnspireerd raken, was ik vandaag een dagje vrij. Ik ben vroeg naar het treinstation gegaan om vervolgens naar Bentota beach te gaan om te surfen. Op het perron en in de trein kwam ik voor het eerst backpackers tegen. Ik vond het zo heerlijk om een keer met Europeanen te praten en niet alleen met locals! Beide kwamen ze uit Duitsland. We hebben gezellig gekletst. Na een bijzondere treinrit langs de zee, waarbij iedereen uit de trein hangt of met de voeten uit de trein bungelt, kwam ik aan op bestemming. Ik heb heerlijk mogen surfen en ik ben heerlijk verbrand.. Op de weg terug kon ik nog wat kletsen met locals en gaf een local zelfs na een tijdje zijn mooie plekje bij de open deur op voor mij. Naast dat alles heel leuk is en lijkt en klinkt, voel ik me soms ook wel alleen. Ik heb niet iemand van thuis die hetzelfde meemaakt als ik. Maar gelukkig voel ik mij nooit eenzaam! En ik weet: God is erbij, bij alles wat ik doe. Hij is mijn reismaatje (:

Tot gauw.

Liefs Alinde