Week 4

Hola, 

Cultuur

Een paar dagen geleden vroeg iemand aan mij of ik een cultuurschok heb gehad/heb. Ik reageerde meteen dat dat wel meeviel. Ik had me er van tevoren op ingesteld dat dit een heel arm land zou kunnen zijn en dat de straten en huizen slecht zouden zijn bijvoorbeeld. Toen ik later weer over deze vraag nadacht vond ik mijn antwoord nogal naïef. Dat ik me erop had ingesteld betekent niet dat ik de cultuurschok niet had ondervonden. Ik zie hier inderdaad bouwvallige huisjes, mensen die eruitzien alsof ze weinig geld hebben, het stinkt soms enorm in de stad naar uitlaatgassen en/of niet smakelijke geuren.

De leuke kanten vind ik dat mensen aardig zijn tegen elkaar. Ik heb het maar een keer meegemaakt dat iemand boos werd. (Dat was mijn tuk-tuk chauffeur afgelopen woensdag. Hij vroeg mij 1700 Rs voor een rit die normaal 200 Rs kost 😮 Ik lachte en zei dat ik 400 Rs zou geven, waarop hij nog bozer werd. Daardoor ging ik natuurlijk ook meteen in de ankers. Uiteindelijk toch nog 1000 Rs betaald, wat een afzetter..) Dat iedereen aardig tegen elkaar is komt ook doordat mensen hun frustraties en dergelijke niet uitspreken. Het heeft dus ook zijn mindere kant. Maar op dit moment vind ik deze aardige kant wel heel leuk om mee te maken! 

Het eten gaat hier ook een stuk anders. Ze eten hier met hun rechterhand, dus ik nu ook. Dat ik dit doe vinden ze hier helemaal te gek. Ik krijg dan ook super vaak de opmerking: ‘oh je eet met je handen?!’ of de vraag ‘is het eten niet te pittig?’ Want ja het eten kan pittig zijn, maar het is zo enorm lekker! Als ontbijt eet ik toast met jam en ‘milk tea’, voor de lunch eet ik rijst met curry en ’s avonds is het weer een kleine maaltijd aangezien de lunch een grote maaltijd is. Ik eet dan bijvoorbeeld, noedels, rotti, pasta, pizza, noem maar op. En dit eten, net als bijna al het andere, is ontzettend goedkoop! Laatst betaalde ik ongeveer 0,75 euro voor een goede portie eten. Daar kan ik niet van koken.. Daarover gesproken, afgelopen zondag probeerde ik mijn eigen rijst en curry te maken. Helaas ben ik glorieus ten onder gegaan.. 

Wat mij verder is opgevallen is dat kinderen hier bij hun ouders wonen totdat ze gaan trouwen. Op jezelf wonen kennen ze hier niet. Een collega, zij is rond de 33 jaar, vertelde dat zij single is en haar leven dikke prima vind. Haar ouders waren er eerst ook oké mee dat ze nog single was. Echter vind de omgeving het niet oké dat zij nog niet is getrouwd. Daarom zetten zij druk op haar ouders om hun dochter uit te huwelijken (ja dit gebeurt nog steeds..). Waardoor mijn collega zich vervolgens schuldig voelt tegenover haar ouders dat zij nog niet is getrouwd. In mijn ogen is dat best apart.

Andere dingen wat mij hier opvallen is de manier waarop mannen en vrouwen met elkaar omgaan. Mannen en vrouwen raken elkaar dus eigenlijk niet aan. Zelfs niet als je een setje bent. Colombo is hierin aan het ontwikkelen waardoor je bijvoorbeeld op het strand wel stelletjes hand in hand ziet lopen. Maar over het algemeen toon je alleen affectie als je binnenshuis bent (en zonder ouders). Daarnaast komt het veel voor dat mannen vrouwen lastig vallen. Andersom gebeurt het ook heb ik gelezen. Lastig vallen gebeurt veel in het openbaar vervoer. Dat iemand aan je gaat zitten, dingen tegen je zegt, porno gaat kijken wat jij kan zien, ga zo maar door.. Ik heb het op andere manier ervaren: mannen die fluiten, die op de foto willen, die mijn nummer en/of Facebook willen. Het was zelfs zo dat een tuk-tuk chauffeur mij ging sms’en nadat hij mij bij Leads had afgezet. -Context: de Uber app gebruik ik voor het regelen van een tuk-tuk. De prijs is normaal, maar veel lager dan wanneer ik een tuk-tuk op straat aanhoud omdat ze er misbruik van maken dat ik een buitenlander ben. In deze app kan ik aangeven waar ik opgehaald wil worden en waar ik naartoe moet. Dan wordt er een tuk-tuk gestuurd. Voor deze app moet ik ook mijn telefoonnummer invoeren omdat de chauffeur dan kan bellen als hij me niet kan vinden.-Enfin, deze tuk-tuk chauffeur had mijn nummer gebruikt nadat hij mij had afgezet. Hij had mij meerdere sms’jes gestuurd. Wat dus totaal niet mag. Ik voelde me daardoor een stukje minder veilig.. Wat als hij mij thuis op zou zoeken bijvoorbeeld. Ik heb een klacht ingediend bij de app en zij regelen dat hij mij nooit meer ergens naartoe gaat brengen. Ook hebben ze een gesprek met hem gehad. Dit weet ik omdat ik een dag later weer een sms’te kreeg met: sorry miss.. Ik ben blij dat het zo is opgelost in ieder geval. Naast deze minder leuke ervaringen zijn er natuurlijk ook heel veel mensen die wel super aardig zijn! Mannen die een praatje aanknopen en waar vervolgens een leuk gesprekje uit voort komt bijvoorbeeld!

Al met al vind ik de cultuur hier wel echt enorm leuk om mee te maken. Zo is de stad bijvoorbeeld ook erg kleurrijk, mensen dragen veel kleren met kleuren. Ook hangen er soms vlaggetjes in straten en de tuk-tuk’s zijn gekleurd. Dit maakt het allemaal fleurig en kleurrijk. En ik heb tot nu toe twee keer gehad dat ik dacht: goh wat leuk, ze doen hier ook aan motortochten. Tot het moment dat ik mij bedenk dat het allemaal individuen zijn, op weg naar huis. Dommm. 

Op de foto sta ik met een paar meisjes van Tamilse afkomst. Je hebt hier Singalese mensen en Tamilse mensen. Deze foto is vorige week gemaakt tijdens de campagne. In de ceremonie na de mars voerden deze meisjes een traditionele Tamilse dans op. Dit is dus ook iets wat hoort bij de cultuur!

Leads

Afgelopen week heb ik het weer goed gehad bij Leads. Ik vind het leuk om de kinderen in het therapiecentrum steeds beter te leren kennen en hun persoonlijkheden meer te zien. Ik kan echt enorm genieten van hen! Met name het spelen aan het einde van de middag vind ik leuk. Op maandag doen ze badminton, dinsdag cricket en van de andere dagen weet ik het niet precies.. Cricket vind ik echt een leuk spel om te spelen. Het heeft een klein beetje weg van honkbal. Sommige kinderen zijn zo fanatiek. Ze hadden prima op de markt kunnen werken zeg maar. 

Ook op het kantoor heb ik het naar mijn zin. Ik kan het goed met mijn collega’s vinden en het werk dat ik doe (met name stukjes en blogs schijven) vind ik ook leuk. Afgelopen zondag had Leads een benefietconcert georganiseerd. Ik heb deze avond als vrijwilliger meegeholpen samen met heel wat andere collega’s. Ik vond het leuk om hen buiten het kantoor te zien. Het contact was zo anders omdat ik hen leerde kennen in een andere setting. Nu kan ik het beter met bepaalde mensen vinden. 

Wat mij erg is opgevallen is dat de sfeer op het kantoor en in het therapiecentrum ontzettend goed is. Iedereen lacht naar elkaar, iedereen begroet elkaar, iedereen gaat met iedereen om en er wordt naar mijn weten ook niet geroddeld. Het is fijn om in zo’n sfeer te mogen verblijven. 

Deze foto is gemaakt tijdens het concert. Dit zijn een aantal collega’s. 

Groei 

Hier in Sri Lanka kom ik mezelf op meerdere gebieden tegen. Doordat ik veel vrije tijd heb ’s avonds heb ik tijd en rust om hierover na te denken. -Doordat ik nu ook geen Netflix kijk, ontstaat er nog meer rust. Deze week is mij aardig goed bevallen, dus ik ga het nog eventjes langer volhouden.- In deze tijd leer ik mijn proces meer met God te delen. In Nederland deelde ik alles met Aron en deels met God. Maar met deze afstand, tijdsverschil, en het niet fysiek bij elkaar zijn, gaat dit delen met Aron anders. Ik leer nu om ook alles bij God te brengen en dat voelt goed. Ik krijg meer rust en ik merk God meer door mensen heen. Ik houd meer stille tijd en ik ben aan het leren om ook echt stil te zijn, wat ik enorm moeilijk vind.. Daarnaast leer ik hoe belangrijk gebed is. Ik heb met meerdere collega’s gepraat over hoe zij hun toekomst zien. Wat ik telkens terug kreeg is: ik weet het niet precies, daar waar God mij wil hebben. Dat roept bij mij de vraag op: maar hoe weet je dat dan? Telkens was het antwoord: gebed en daardoor rust vinden in keuzes. Niet alleen kwam dit naar voren in gesprekken met collega’s, ook met mensen van de kerk. Ook komt dit terug in een boek dat ik aan het lezen ben. Gebed is super krachtig! Ik ben dus ook echt aan het proberen om gebed meer een onderdeel van mijn leven te laten zijn. Om mijn gedachten bij het gebed te houden heb ik gisteren geknield gebeden. Dat hielp mij om mij te focussen op God. Omdat het niet de meest comfortabele houding is, bleef ik alerter. 

Ook leer ik steeds meer mensen kennen vanuit de kerk. De komende twee weken ga ik ’s avonds veel afspreken met mensen die ik heb leren vanuit de kerk. Ik heb er zin in. Ook heb ik een vrouw leren kennen. Een poosje terug had zij mij naar de jeugdavond gebracht in de kerk en na die tijd was ik gaan eten bij haar en haar dochter. Het is een hele lieve en gastvrije vrouw. En ze is ook echt een Gods vrouw. Zo mooi hoe ze praat over het geloof en hoe vol ze is van God. Ze heeft mooie dingen meegemaakt in geloof wat mij inspireert. Bijvoorbeeld dat zij aan het bidden was voor de moeder van een huishoudster van haar. Deze vrouw haar botten groeiden uit elkaar. Tijdens het bidden wist ze dat ze naar deze vrouw toe moest gaan, met de bijbel en met een bepaald vers. Dit heeft ze ook gedaan. Een week later ging de vrouw opnieuw naar de dokter (voor controle) en toen was ze genezen. Haar botten waren weer aan elkaar gegroeid.. WAUW. Hoe gaaf is dat! Ik vind het fijn om in haar aanwezigheid te zijn. Over twee weken ga ik met haar en haar dochter uiteten en de volgende dag, of twee dagen, bij hun eten. Heel lief. 

Zoals je leest heb ik weer van alles meegemaakt. En ik heb zelfs nog zoveel meer meegemaakt haha. Ik vind het bijzonder allemaal. Ik word enorm gezegend en daarvoor ben ik heel dankbaar! Ik ben ook heel erg dankbaar voor dat wat ik in Nederland heb. Ik begin Nederland nu ook te missen. Dat ik over vier weken weer naar huis gaat vind ik dus niet zo erg haha. Nu nog lekker hier genieten en straks weer lekker naar huis.

Veel liefs, 

Alinde