Week 5

Ayubowan,

‘ Goedendag’  in het Singalees, terwijl je je handen samenvoegt en je hoofd buigt. Dit woord heb ik eigenlijk nog maar een keer gehoord in Colombo.. Maar het klinkt zo leuk!

Leads
Afgelopen week heb ik weer een goede week gehad. Deze week heb ik in het therapiecentrum samen met de tekendocent, de gewone docent en twee kinderen een mooi spandoek gemaakt. Aankomende woensdag is het een groot feest daar omdat de kinderen donderdag vertrekken en omdat het Tamil en Singalees nieuw jaar over 1,5 week is. Voor woensdag hebben de kinderen een dans, een theaterstuk en een nummer voorbereid, wat in totaal 1,5 uur duurt. Daarna zullen we allemaal spelletjes doen die bij het nieuw jaar horen. Nieuw jaar schijnt een groot ding in Sri Lanka te zijn. Het nieuw jaar is op 15 en 16 april. Ik ben dan ook nog in Sri Lanka, in een bergstadje Ella. Ik ben er erg benieuwd naar!

Op het kantoor van Leads hebben we afgelopen vrijdag ‘prayer day’ gehad. Van 9:00 uur ’s ochtends tot 13:00 ’s middags gingen we bidden. Het begon met worshippen, vervolgens een korte preek en daarna waren er 4 stations/thema’s waar je langs kon lopen. Elk station had een eigen vorm van stille tijd. Degene die het had voorbereid was ontzettend creatief bezig geweest. Het zag er heel mooi uit! Ik begon bij het eerste station en ik probeerde het meteen uit: tekenen en bidden zodat je hele lichaam ook meebidt. Voor mij ging dat niet zo goed samen, ik vond het moeilijk om mij op twee dingen te focussen. Ik ging verder bidden totdat een afdeling een woordje ging doen. We gingen met elkaar bidden voor punten die zij hadden benoemd. Ik moest even schakelen toen ik doorhad dat we voor alle afdelingen gingen bidden, en ik zelf niet meer stille tijd kon houden. Ik vond het wel erg mooi dat we met elkaar telkens gingen bidden voor het werk dat elke afdeling doet. Elke afdeling vertelde kort waar gebed voor nodig was op die afdeling. Vervolgens gingen we interactief bidden. Een afdeling had bijvoorbeeld een draad en kraaltjes. Elk kraaltje stond voor een specifiek gebedspunt. Bij het rijgen gingen we elk punt bij langs. Een andere afdeling had een bak met schelpen. Elke schelp stond voor een kind en we gingen bidden voor de kinderen die worden behandeld door Leads. Daarna waren er papiertjes met een schelpje erop geplakt, waar specifieke gebedspunten op stonden. Ik had een papiertje waar gebed nodig was voor gebroken gezinnen die mogen leren om weer samen te werken. Interessant om voor en met elke afdeling te bidden. Ik vind het bijzonder dat Leads hun werk zo in Gods handen legt en ook echt de tijd neemt om dit te doen. Extra bijzonder omdat het de organisatie geld kost aangezien de werknemers allemaal aan het bidden zijn en niet aan het werk. Ik zie echt Gods hart in dit werk, dat er wordt opgekomen voor de kwetsbaren en hoe Leads het telkens weer zoekt bij God.

Dit was hoe de ruimte was ingedeeld. Links de 4 stations en rechts een plek waar we konden zitten en staan

Samen met mijn collega Nadhi

Connecten
Deze week heeft voor mij veel gedraaid om contact. Ik heb veel afgesproken ’s avonds met mensen van de kerk en van het werk. Ik heb thee gedronken met mensen en lekker gegeten met anderen. Heel leuk om nieuwe mensen te leren kennen in Colombo. Dinsdag heb ik zelfs street food gehad. Ik ging met twee collega’s in een islamitische buurt eten. Er waren allemaal kraampjes op straat met lekker eten! Ik wist dat er een kans was dat ik ziek zou worden van het eten, aangezien ik door mensen ben gewaarschuwd voor de kwaliteit van street food omdat het hier minder hygiënisch is dan in Nederland. Toch heb ik het gedaan omdat het vaak lekker eten is en het een buitenkansje is. Ik ben er uiteindelijk niet ziek van geworden. Het was ontzettend lekker!! Ik heb van alles gehad, van vlees op de bbq tot Indiaas eten. Het was zeker geslaagd.

Samen met Stanley en Kerista. Achter ons ligt het vlees op de bbq

Als kers op de taart van afgelopen week, was ik welkom op de bruiloft van de schoonmaakster, Punitha, die in ‘mijn’ huis werkte. Bijzonder om een bruiloft in Sri Lanka mee te maken. Ik heb begrepen dat er niet echt een typische Sri lankaanse bruiloft is omdat elke bruiloft heel erg kan verschillen.
De locatie van de bruiloft was ongeveer 5 uur rijden van Colombo in een enorm mooie omgeving met uitzicht op theeplantages en op de bekende Adam’s Peak. Ik mocht meerijden met de mensen uit de kerk van Punitha. We reden in een kleine bus over allemaal kleine slingerweggetjes door een ontzettend mooi landschap.
Op de locatie konden wij, als vouwen uit Colombo, ons omkleden in een speciale kamer. Een van de vrouwen van de kerk heeft de saree bij mij om gedaan, aangezien het een behoorlijk klusje is als je niet weet hoe het moet. Ik vond het heel leuk om een saree aan te hebben, het was zo’n mooie kleur! Ik mocht deze lenen van een collega.

De bruiloft begon later dan gepland, dat gaat altijd zo in Sri Lanka begreep ik. Ik heb het zelf nog niet echt meegemaakt, maar het schijnt dat mensen hier altijd te laat komen. De bruiloft begon met een kerkdienst in het Singalees, dus ik kon er niet heel veel van begrijpen. Wel zag ik dat alle kerkelijke leiders die aanwezig waren, het bruidspaar ging zegenen. Heel mooi! Ook kreeg Punitha gouden sieraden van de familie van haar aanstaande man. Niusia, de eigenaresse van het huis waar ik in woon, vertelde dat sommige families vasten zodat ze de sieraden kunnen betalen.
De gezichten van het bruidspaar waren tijdens de dienst bedrukt. Het leek alsof ze geforceerd waren om te trouwen haha. Niusia vertelde dat zij dacht dat er een behoorlijke druk ligt op het bruidspaar bij het trouwen. Toen de dienst voorbij was en het bruidspaar elkaar cake voerden op het podium kwamen de eerste (glim)lachen. De druk leek eraf te zijn en het bruidspaar leek vrolijker. De mensen uit Colombo mochten als eerste feliciteren en op de foto omdat wij weer snel weg moesten vanwege de lange reis die weer op ons stond te wachten. Na het feliciteren was er een buffet met verschillend Sri Lankaans eten. Ik heb er lekker van gegeten. Op het einde moesten we ons een beetje haasten omdat we op tijd weg moesten, maar het was het zeker waard!

Thuis aangekomen ’s avonds was ik ontzettend moe, ik was al op sinds 3:00 ’s nachts. Toen bleek dat het water afgesloten was voor ongeveer 24 uur omdat heeft hier al eventjes niet geregend heeft in Colombo. Ook het energie wordt elke dag afgesloten, de tijden verschillen per stadsdeel, omdat de energie wordt opgewekt met water. In het therapiecentrum heb ik mij daarom meedere malen in het zweet gewaad omdat het mega warm was. Het is sowieso al warm hier, maar zonder ventilatoren is het bijna niet te doen. Gelukkig heb ik in huis geen last gehad van power cuts tot nu toe. En gelukkig hebben we een watertank op het dak van het huis, waardoor we boven altijd water hebben, ondanks de water cut. Wat een gelukje weer. Kon ik toch nog even lekker douchen zaterdagavond.

Tot volgende week!

Liefs Alinde