Ik ben moeder geworden! Heel onverwachts heb ik twee jongetjes gekregen van zeven en negen jaar oud. Waar ik dacht dat ze een weekendje zouden komen logeren, mag ik nu de zorg voor de jongens op me nemen. Een hele eer en een hele uitdaging. De jongste, Rowen, spreekt goed Engels, maar de ander, Colin, spreekt slechts mondjesmaat Engels. Ik blijf tegen hem aan kletsen. Waar ik eerst dacht dat een zwijgende knik betekende dat ie me begrepen had, ben ik er inmiddels achter dat zijn knik betekent dat hij geen idee heeft wat ik zeg. Een uitgesproken āyesā is zijn teken om te zeggen dat hij begrijpt wat ik tegen hem vertel. Gelukkig kan de jongste voor mij vertalen waar nodig.
De zus van de vrouw op wiens terrein ik verblijf, is onverwachts overleden. De zus woonde in Johannesburg en dus gaat Sally daarheen om ook haar familie uit Ierland te ontmoeten. Om haar een zorg uit handen te nemen, neem ik de jongens onder mijn hoede tot ze terug is. Ergens vind ik dat wel spannend. Het is sowieso spannend om kinderen in huis te nemen voor een langere tijd. Nu krijg ik het cultuurverschil daar nog bij. Wat eten de kinderen voor ontbijt, wanneer staan ze op, hoe vaak moeten ze wassen, moet ik de hele tijd op ze letten of redden ze zich wel? Zomaar wat vragen die in me opkomen gedurende de dag. Het is me opgevallen dat kinderen in dit gebied veel zelfstandiger zijn dan ik in Nederland van kinderen gewend ben. Op de middag dat ik hier aankwam, had Colin besloten dat hij graag in bad wilde. Rowen leek dat ook wel een goed idee en zo maakten ze er een heerlijke kliederboel van. De badkamervloer was kletsnat. Ik vroeg Colin of hij het misschien hij de vloer een beetje droog kon maken. Ik ging er vanuit dat ik alsnog de hele vloer zelf wel even zou moeten dweilen. Toen ik later de badkamer checkte, was de vloer keurig schoon en de dweil opgeruimd.
Anderzijds heb ik ook al ervaren dat de jongens nog zeker niet volwassen zijn. Ik had ze nadrukkelijk verteld dat ze me ās ochtends niet wakker mochten maken. Ik heb immers weekend en dan hoef ik de wekker voor de verandering niet om zes uur te horen. Toen ik wakker werd, stuurde ik ze onder de douche en zei dat ze hun ontbijt bij het āgroteā huis konden gaan halen. Toen ik even later zelf onder de douche stond zag ik allemaal zwarte kroeshaartjes in mijn scheermesje. Colin had onder de douche een deel van zijn hoofd kaalgeschoren. Ik heb geen idee waarom. Daarom denk ik nu bij alles wat ik doe na of het kidsproof is. Het leven van een alleenstaande ouder is zwaarā¦
Gelukkig zijn er genoeg mensen op het terrein tot wie ik me kan wenden als ik het even niet weet. Zij kunnen Colin wel in het Seswati uitleggen dat hij niet zijn hoofd moet scheren. Sally is altijd bereikbaar voor vragen en de jongens luisteren heel goed als je ze iets vraagt. Genoeg reden voor mij om erop te vertrouwen dat het wel goed komt. En als klap op de vuurpijl kun je de jongens niet gelukkiger maken dan door ze een tijdje in een ander huis te laten logeren. Sally vertelde me voor ze vertrok dat de jongste tegen haar had gezegd dat hij verdrietig was dat ze weg moest, maar het was okƩ, want hij sliep bij mij. Daar doe je het toch voor.
Wat een leuk verhaal, Wil. Maar ook best spannend.Succes daar he en geniet er van.
Oma