Hallo!
Half februari alweer, de tijd gaat snel. We zitten al bijna op de helft van onze reis, maar gelukkig hebben we nog vier mooie maanden in het vooruitzicht. Na de heerlijke vakantie in december, hebben we allebei ons plekje gevonden in Pretoria (waar we heel erg dankbaar voor zijn) en zijn we gestart met ons werk in Zuid-Afrika. We hebben erg goed contact met de jongeren in de VGK gemeente van Pretoria en worden door allerlei verschillende gemeenteleden voorzien van spullen, zoals een koelkast en een auto(!). Heerlijke Zuid-Afrikaanse gastvrijheid!
Plannen, filmen en editen
Jorrit is de afgelopen weken bezig geweest met plannen, filmen en editen. Het filmen is voor Lume, een vrouwen community wat De Verre Naasten op heeft gezet. Hiervoor zijn we op een vrijdag naar Nakakela gegaan, een terminaal Aids-centrum in KwaMhlanga. Indrukwekkend om te zien. Ook goed om te zien dat de manager, Dorkas, daar het ontzettend goed en met veel passie regelt. Alles loopt op rolletjes en de visie is duidelijk. Over Nakakela gaat Jorrit in de komende tijd nog een film maken.
Ook is Jorrit een lang weekend bij Piet Magagula geweest, een van de vijf zending dominees in Pretoria. Hij woont samen met zijn gezin in Soshanguve en is dominee in de wijk F4. Jorrit heeft Piet vanaf donderdag tot dinsdag gevolgd en hij heeft hem laten zien waar hij als zendeling allemaal mee bezig is. Ook heeft hij hem naar het armste gedeelte van Sosanguve meegenomen. Hier hebben ze ook bij mensen thuis geƫvangeliseerd.
Lesedi, cultuurverschillen en Johannes Calvijn
Begin januari ben ik begonnen met het helpen op Lesedi. De eerste periode was erg wennen, veel kijken en administratieve klusjes doen. Het cultuurverschil tussen mijn leefomgeving in Pretoria en dat op Lesedi, is een verschil tussen dag en nacht. Op Lesedi nemen ze het niet zo nauw met de tijd, wordt er veel gepraat tijdens vergaderingen, maar weinig knopen doorgehakt en is de manier van lesgeven gebaseerd op herhaling. Ik ben begonnen met het lezen van een boek (Anderkant die reƫnboog, Attie van Niekerk) die dit cultuurverschil mooi en treffend omschrijft. In het boek staat geschreven dat de Westerse cultuur is gebaseerd op een pijl: altijd streven naar vooruitgang, tijd is lineair, een rechte lijn naar voren en er is een behoefte om alles te willen beheersen. De Afrikaanse cultuur is echter gebaseerd op een cirkel: het ritme wordt beheerst door de seizoenen en het doel is om alle tegenstrijdigheden met elkaar te verzoenen, niet te beheersen.
Een naadloos geheel van verleden, heden en toekomst. Ik merk dat ik mijn Westerse gedachtes soms moet loslaten en moet beseffen dat het een cultuurverschil is.
De eerste weken voelde ik mijn nog niet op mijn plek en verliep de communicatie moeizaam. Na een gesprek met Portia (bestuurslid Lesedi) hebben we besloten dat ik tot en met eind februari ga helpen in Grade R (kleuters). Dit bevalt mij tot nu toe erg goed. Afgelopen week heb ik de leerlingen bijvoorbeeld een nieuw lied aangeleerd, waar ze erg enthousiast over zijn. Er zijn vaak genoeg momenten dat ik mij afvraag waarom ze op deze manier te werk gaan, maar ik kan nuttig bezig zijn in deze groep. In maart start ik weer in een andere groep. Ook ga ik sinds twee weken elke woensdag naar Johannes Calvijn. Dit is een Vrijgemaakte basisschool in Pretoria. Het is bizar om te zien hoe groot de verschillen zijn tussen Lesedi en Johannes Calvijn. Op Johannes Calvijn zijn de klassen erg klein, hebben de leerlingen een enorm grasveld om te spelen en loopt alles zeer gestructureerd (zelfs beter dan in NL). Ik heb hier nu twee dagen meegeholpen bij Graad 1 en 2. Dit waren zeer goede dagen en bevestigde mijn droom (!) om leerkracht te worden.
Afrikaans technologie
Internet was nog een probleem hier in Zuid-Afrika. Bestanden konden alleen worden geĆ¼pload in cafeetjes. Gelukkig hebben we nu een portable WiFi kastje gekregen met aantal gigabite, waardoor we wat makkelijker kunnen internetten.
De afgelopen dagen hadden we alleen een ander probleempje, die we als Nederlanders niet gewend zijn. De stroom is de afgelopen vier dagen gemiddeld zo twee keer per dag uitgevallen. Dat betekent voor Jorrit dat hij nog een uurtje kan werken achter zijn laptop, maar daarna weinig meer kan doen. Wat heel handig is, is dat er een app waarop je kan zien waar en wanneer de stroom uitvalt, alleen werkt deze ook niet helemaal precies. Voor de rest hebben wij niks te klagen hoor. š
Er is een tijd om te werken en een tijd om te….
Buiten het werken hebben we gelukkig genoeg tijd voor ontspanning. We hebben ons aangesloten bij een bijbelstudiegroep en doen regelmatig leuke dingen met de jeugd zoals ās avonds de zonsondergang bekijken op een berg, door een natuurpark lopen, zwemmen en braaien (duhh we zijn natuurlijk in ZA). En nog een heel leuk vooruitzicht is de staptour die in het weekend van 2 maart staat gepland. We gaan samen met een aantal jongeren twee dagen wandelen door een natuurgebied. Heel veel zin in!
We blijven volop genieten!
Baie danki voor het lezen van de blog en groetjes aan iedereen in Nederland!
Jorrit & Elianne
Jorrit en Elianne, dank weer voor jullie prachtige verhaal.
Door deze blog lijkt het net of we een beetje mee kijken met jullie reis , leuk hoor.
Gr uit Rotterdam van de Fam GertJan en Joke Maclean .
Wat mooi om mee te lezen met jullie,, Hoe bijzonder hoe God werkt door mensen heen en jullie ook een schakel daarin mogen zijn,, veel zegen we bidden jullie alle kracht toe voor dit mooie werk