Wij willen ons graag aan u voorstellen

Beste lezers,

Door de medewerkers  van de Verre Naasten zijn we al een beetje geïntroduceerd. Er is ruimte op deze blog om af en toe iets te vermelden over wat wij binnenkort  hopen te doen. Wij gaan, als God het wil, op maandag, 4 februari a.s. naar Zuid Afrika om daar 10 weken vrijwilligerswerk te doen in het Nakekela Christian Community Centre in KwaMhlanga, een verzorgingskliniek voor aidspatiënten. Afgelopen november vatten wij dit plan op en nu is het al bijna zover. We zien er naar uit! Maar eerst willen wij ons aan u, aan jullie, voorstellen.

Wij zijn Wobbe en Doetsje Bijlsma-Jongsma en wonen in Ureterp, Friesland. We zijn een echtpaar van 63 en 60 jaar. In 1979 zijn wij getrouwd en mochten 7 kinderen ontvangen. Ons eerste kindje,  een zoontje, is drie weken na de geboorte overleden. Daarna kregen wij 4 prachtige dochters maar ook nog 2 knappe zoons. Inmiddels zijn onze kinderen allemaal getrouwd. Behalve lieve schoonzoons en- dochters genieten we ook van onze 17 kleinkinderen. Een speciaal plekje in ieders hart is er voor Lena. Zij is nu anderhalf haar oud en heeft het syndroom van Down.

Ik, Wobbe, heb bijna 40 jaar bij de politie in Heerenveen gewerkt. Jarenlang in de z.g.n. noodhulp en een korte periode als rechercheur. Maar mijn hart ligt in mijn jarenlange ervaring als wijkagent van een aantal dorpen in de gemeente. Sinds kort neem ik mijn gespaarde levensloopverlof op en hoop ik halverwege 2020 met prepensioen te gaan. Levensloopverlof betekent dus dat ik niet meer functioneel aan het werk ben.

Ik, Doetsje, heb  een opleiding verpleging gehad. Voor ons huwelijk heb ik gewerkt in zorginstelling De Wijngaard in Zeist en later nog in instellingen in mijn woonomgeving in Friesland. In de eerste jaren van ons huwelijk heb ik mij helemaal gegeven aan het gezin.  Maar toen de tijd er rijp voor was pakte ik mijn oude baan in de verpleging weer op. Eerst enkele uren in de week maar al gauw werden dat er meer bij verschillende zorginstellingen. Nu werk ik al weer enkele jaren bij thuiszorg De Friese Wouden en Intensive Terminale Nachtzorg. Ik heb veel voldoening in mijn werk.

In 1979 maakten wij onze huwelijksreis van 6 weken door alle windstreken van Zuid-Afrika. In 2007 kwamen wij er opnieuw omdat onze oudste dochter Froukje Johanna er bijna een jaar stage liep voor haar opleiding verpleegkundige en pastoraal medewerkster. Ze werkte er in Nakekela. Wij maakten kennis met de zorgverleners van toen.  Wij hebben enkele dagen meegeholpen in het verzorgen van patiënten en zijn een dag op stap geweest met Hannes Pieters. De werkers maakten diepe indruk op ons. De bezieling van deze mensen om te helpen in een land wat werd, en nog steeds geteisterd wordt, door de ziekte aids. Het maakte niet alleen diepe indruk op ons maar er ontstond ook de wens om eens langer in Zuidelijk Afrika te vertoeven om daar de lokale werkers te helpen in de zorg aan hun mensen.

Na 2007 zijn we nog 6 keer in Zuidelijk Afrika geweest en hebben we ook hulpprojecten bezocht in Namibië en Botswana. We zijn zo langzamerhand een beetje met de cultuur en mensen vertrouwd geraakt in deze landen. Toch denken we dat wij nog veel kunnen leren van de lokale bevolking die dagelijks hun werk doen in een land vol met zijn eigen problemen. Wij gaan dan ook niet met de intentie dat wij de mensen iets zouden moeten leren, maar hopen er zelf door verrijkt te worden. Door de ontmoetingen en omgang met de mensen daar. Maar ook om Gods zorg  en trouw te ervaren. God, die een Hemelse Vader is, voor zoveel mensen.  Dat willen we graag delen met iedereen die wij mogen ontmoeten.

Wat hopen we praktisch te gaan doen? Ik, Doetsje, zal vooral gaan werken in de kliniek Nakekela. Maar misschien ook Home Base Care (thuiszorg) gaan doen. En ik, Wobbe, ga mij richten op klusjes. Dit kan zijn: tuinwerk, kleine reparaties, schilderwerk. Eigenlijk alles wat er maar te doen valt. We zien er naar uit!

Af en toe hopen we iets meer over het leven en werk in Zuid Afrika op deze blog te vermelden. Maar ook iets over onszelf, over onze interesse in dat prachtige maar ook ingewikkelde land Zuid-Afrika.