Zo kan het ook!

Het geluid van onze wekker maakt ons wakker. Is het nu al ochtend? Zo’n jetlag heeft helaas meer impact dan we dachten. Van de 8,5 uur geplande slaap is er maar ongeveer drie uur overgebleven! Maar als we de deur opendoen, is daar die heerlijke warme zon! Gauw wassen en aankleden en buiten genieten van ons ontbijt!

Afgelopen vrijdag zijn we op Java aangekomen. Zelfs de tas, met 15 kg aan tandpasta’s en tandenborstels, is zonder problemen door de douane gekomen!

Dit deel van onze missie lijkt voorlopig goed te gaan. Contacten leggen met Indonesische christenen, is een tweede uitdaging. Voor vandaag valt het mee, want we gaan naar een Nederlandse dienst van de Gereja Immanuel in Jakarta. Alles lekker in het Nederlands. Zó Nederlands zelfs, dat het gewoon onnatuurlijk voelt.

Wat wel verschilt, is waar wij ons als Nederlands druk om kunnen maken. Waar wij ons druk maken over het zingen van goedgekeurde liederen en het kiezen uit verschillende vormen van Heilig Avondmaal vieren, zorgen onze broers en zussen op Jakarta elke zondag voor een volledige dienst. De dienst heeft een preek, liederen, orgel, een uitgetypte liturgie en er staat altijd koffie klaar. Dat voor maar tien leden! En oh ja, vertelden ze ook nog even tussendoor, ze doen dat met net zoveel plezier voor één kerkganger!

Ik ben onder de indruk. Voor één persoon een hele kerkdienst? De mevrouw die dit regelt, rijdt daar elke zondag acht uur voor! Alsof je elke zondag naar Noord Frankrijk rijdt, om een complete kerkdienst voor één of twee personen in elkaar te zetten… Ik kan het even niet bevatten.

Morgen vliegen wij naar Sentani, Papoea. Een compleet andere wereld. Het is voor één nachtje, want woensdag vliegen wij door naar Merauke. Daar zal een groot deel van onze missie plaatsvinden. Daar wordt het vooral spannend qua taal. Waar wij ons hier in Jakarta nog aardig konden redden, moeten wij het daar echt in het Indonesisch doen en dat zónder Gerrit. Tja, tandenborstels uitdelen kan zonder woorden, een liedje zingen lukt ook nog, maar werkelijk naar hen luisteren en eventueel wat terug zeggen? Help!

Mascha van Dommelen & Ilse van Dommelen – Mensen op Missie