(Door: LoĆÆs en Sanne) Gister was het een beetje een chaos. Er had een rat gegeten van de koekjes van Anne-Wil en hij had een gat geknaagd in haar tas. We hebben Rosem geroepen, een man die ons begeleidt. Hij heeft samen met een jongetje haar slaapkamer doorzocht, maar de rat was hem al lang gepeerd. Uiteindelijk lagen er ook nog keutels in het bed, dus zijn Anne-Wil en Emma bij Hagar en Ina op de kamer gaan slapen.
Vandaag was het een bijzondere dag. We hebben veel leuke mensen ontmoet en gesproken. Na het ontbijt, dat trouwens heel lekker was (gebakken ei met brood) gingen we naar The Stephen Highschool. Deze school wordt gesponsord door het Greijdanus. We werden vrolijk ontvangen door allemaal leuke kinderen. Een paar leerlingen hadden dansen voor ons ingestudeerd. Onder andere een traditionele dans. Er waren ook een paar kinderen die vertelden hun levensverhaal. Dit was best heftig om te horen wat ze allemaal mee hebben gemaakt op zoān jonge leeftijd. Onze presentaties duurde te lang en de kinderen gingen zich vervelen, dus toen hebben we ze hoofd, schouders, knie en teen aangeleerd. Dit vonden ze heel leuk. Daarna zijn we de klassen langs geweest om snoepjes uit te delen. De jongste klas met kinderen van 2,5 jaar, ging een liedje zingen, dit was echt te schattig.
We zijn met de jeeps weer terug gegaan naar het hostel en hebben daar weer lekker gegeten. Er waren wraps met vlees en groente. Na de lunch hadden we nog 1,5 uur vrije tijd en daarna gingen we naar het weeshuis. Er waren kinderen tussen de 8 en 22. We voerden gesprekken met de kinderen en het was heel gezellig. We kregen allemaal een sjaal. Na de gesprekken zijn we buiten spelletjes gaan doen. Aan het eind hebben we nog spulletjes uitgedeeld;, ballonnen en snoep. Hierna gingen we weer terug naar het hostel.
In het hostel hebben we Hagar haar verjaardag gevierd; Irene en Sanne hadden taart meegenomen. Daarna gingen we eten: rijst met groente, vlees, brood en aardappels. De kokkin had er lekkere chocolaatjes bijgedaan. Aan het begin van het eten hadden we het over Anne-Wil die de heimlich-greep kon toepassen. Toen werden we melig en daardoor verslikte Jacolien zich in haar eten en stikte bijna. Anne-Wil kon toen bijna de heimlich-greep toepassen, gelukkig ging het al snel weer wat beter met Jacolien. Toen kon ze jammer Ā genoeg die heimlich-greep niet toepassen š
Vandaag hebben we echt genoten, alles gaat goed en hopelijk krijgen we vanavond geen last van ongedierte.
Zo beleef je nog eens wat, wel een heel bijzondere knuffel die jullie op je kamer en in bed hadden.
Ben benieuwd naar alle fotoās verhalen ,indrukken en geuren.
Goede tijd samen!
Liefs opa en oma van Sanne
Lieve mama. Een dikke kus van Nathan Ik kijk samen met oma de fotoās. Tot gauw mamma