Op maandagmorgen 21 oktober werden we om 08.00 opgehaald bij ons hotel. We werden naar het station gereden en zijn op de trein gestapt naar Genteng. Een bijzondere treinreis, waar we geconfronteerd werden met grote tegenstellingen. Heel veel armoedige hutjes aan de rand van de spoorlijn, waar ook gewoon kinderen spelen… En ineens tussen de hutjes een grote KFC.
Ook zagen we veel begraafplaatsen onderweg en wat opviel was de gekleurde grafstenen. Een treurige plek met toch heel veel kleur. Dat kleurrijke gebeuren zien we veel meer, bv bij huizen en scholen. We kunnen wel stellen dat het kleurrijke mensen zijn hier in Indonesiƫ.
Dinsdagmorgen werden we hartelijk ontvangen op de Aletheia (the truth, de waarheid) school in Genteng. Collega’s staan samen bij de poort om de kinderen te ontvangen en ze een hand te geven. Ook wij stonden deze ochtend in dit rijtje. Alle kinderen komen langs en we kunnen ze even in de ogen kijken en de handen schudden. Een mooi begin van de dag. Na een lekker ontbijt, wat we aangeboden kregen van de school, zijn we klassen ingegaan. We kwamen binnen bij de Engelse les. De lessen starten hier niet meteen. Eerst lezen ze met elkaar een stuk uit de Bijbel, om de beurt en iedereen doet mee, moslim, hindoe of christen. Een van de leerlingen begint de dag met gebed. Zo starten ze hier elke dag in de klassen.
Vervolgens hebben we een bezoek gebracht aan de kindergarten. Wat een fijne sfeer voelden we hier. Er staat een groot team van volwassenen om de kinderen heen met ieder een eigen taak. Leerkrachten, vakleerkrachten, ondersteunend personeel en een moslim vrouw met een verzorgende taak. Hierbij moet je denken aan een leerling die naar de wc moet en zij gaat met hem mee. De leerkracht kan in de klas blijven. Rond een uur of negen hebben de kinderen hun eerste pauze. Ze hebben een trommeltje mee van huis met rijst, vlees en fruit. Dit bakje hebben we aangevuld met pepernoten uit Nederland. Voor de kinderen maar rare koekjes, voordat ze in de mond gingen, gingen ze eerst even langs de neus om te ruiken. De volgende afdeling in de school was de Primary school, kinderen van 6 tot 12. Hier werd flink gewerkt in de klassen. Veel klassikaal lesgeven, kinderen zaten aan hun eigen tafeltjes en niet in rijen of groepjes. De leerkracht staat er voor en geeft opdrachten. Kinderen lijken erg gemotiveerd. Ook deze leerlingen zijn enthousiast over ons bezoek. In de oudste groep geven we het spel ‘set’ cadeau. We spelen het samen met de kinderen om uit te leggen hoe het werkt. De tijd vliegt voorbij deze morgen en je merkt dat je in een korte tijd heel veel indrukken opdoet.
Wat we allemaal afzonderlijk van elkaar constateren, is het grote teamgevoel dat hier onder de collega’s heerst. Ze doen heel veel dingen samen en dat allemaal vanuit de bron Jezus. Het bidden met elkaar voor de kinderen het werk dat ze doen. Ze doen bijbelstudie met elkaar en elke zaterdagmorgen met de kinderen erbij. Ze steken veel van hun tijd in het geven van onderwijs en vertellen over Jezus. Zes dagen in de week op school en als we hier even over doorpraten vertellen ze dat ze ook allemaal een functie in de kerk hebben op zondag. Ongelooflijk wat een passie voor werk en kerk. Ook vinden ze het belangrijk om de dingen samen te doen. We zien dat ze in hun vrije tijd op een mooie ontspannen en vriendschappelijke manier met elkaar omgaan. Echt een team. Dit zal ook zeker zijn weerslag hebben op de kinderen en de ouders van de school. Zoals ze zelf ook zeggen: ‘je bent een voorbeeld voor de kinderen, in jou moeten ze een stukje van Jezus zien’. Ontspannen hebben we ook deze dag samen met drie mensen van het team gedaan. Ze wilden ons graag een prachtig stukje natuur van Banyuwangi laten zien en dat is gelukt! We hebben deze middag de zonsondergang op Red Island mogen bekijken. Prachtig!
Hartelijke groet vanuit Java,Wim Hutten, Berna van Noort en Griselda Knoll
Leerkrachten Indonesie:
Wat mooi om jullie zo te volgen. Superleuk om te lezen en mee te genieten van de verhalen. Dank aan God!