Bemoedigende Contacten

Op het congres van Evangile21 waren zo’n 800 christenen aanwezig vanuit verschillende kerken in Franssprekende landen. Op zo’n manier is het mogelijk om contact te hebben met christenen uit veel verschillende kerken en van verschillende opleidingen en elkaar te bemoedigen, al kun je natuurlijk maar een beperkt aantal mensen spreken.  

Het congres werd gehouden op het terrein van het Institut Biblique de Genève. Van deze opleiding waren veel docenten en studenten aanwezig. De opleiding leidt veel dominees en oudsten op, waarbij ze ook veel mogelijkheden geven voor online onderwijs. De opleiding bestaat sinds 1928 en er zijn op het terrein ook mogelijkheden voor studenten en gezinnen om te wonen tijdens de opleiding. Het is ook mogelijk om een Diplôme bivocationnel te halen, dat wil zeggen dat je naast je huidige beroep deze opleiding volgt. Verder geven ze ook de opleiding Pastoral Counseling en een missionaire opleiding. De school werkt samen met verschillende Églises évangéliques.

Er was ook een grote groep studenten uit Brussel van het Institut Biblique de Bruxelles en van het Institut Biblique de Vaux-sur-Seine. Ook waren er afkomstig van de Église Reformée Evangelique uit Franktrijk en zijn er contacten met de Faculté Jean Calvin in Aix-en-Provence. 

Er was tijdens de pauzes en maaltijden veel ruimte voor ontmoetingen. Soms waren mensen gewoon via via of via de website bij dit congres terecht gekomen. We hebben gesproken met mensen van een gemeente in Luik. Met verschillende mensen uit de buurt Lille. Maar ook bijvoorbeeld uit Angers, Lille, Lyon, Besançon, Annecy, Dijon, Nantes, Colmar, Belfort, Toulouse, Aix-en-Provence, Laussane en Genève. Uit Madagaskar, Canada en Burkina Faso.  

Het voert te ver om alles te delen, maar laat ik er twee ontmoetingen uithalen. Bijzonder was de ontmoeting met Emmanuel Kamondji. Hij is veertig jaar geleden vanuit Congo naar Frankrijk gekomen en werkt nu als protestants geestelijk verzorger in het ziekenhuis in Lille. Hij vertelde over de moeilijke Coronatijd, over angst die mensen hadden, maar hoe hij bijvoorbeeld een keer een gebed had ingesproken voor iemand die niet gelovig was en dat die meneer tot steun was geweest. Of hoe hij nu soms vluchtelingen die de oversteek naar Engeland niet halen en gewond raken moet begeleiden en in alle eenzaamheid zonder familie moet begraven. En over hoe hij in het ziekenhuis nabij is als patiënten in de laatste fase van hun leven zijn en gaan sterven.

Een ander gesprek was met een oudste in opleiding van de Vergadering van Gelovigen uit Angers. Een gesprek over hoe hij als oudste samenwerkt met andere oudsten, en ze mensen inzetten naar de gaven die ze hebben. Hoe er coachgroepen zijn om elkaar als predikers te helpen en te vormen. Ook sprak ik mensen die via een boekhandel probeerden met mensen in contact te komen en het evangelie te delen.

Aansluitend aan het congres, was er ook een congres van Pastoral Counseling. Daar kwamen zo’n 200 mensen uit Europa, Amerika en Canada op af om na te denken over de gevaarlijke kanten van de roeping als pastor of pastoraal werker. Hoe blijf je zelf overeind, als het werk veel van je vraagt en nooit genoeg is? Als je veel empathie hebt voor mensen, maar jezelf niet voorbij moet lopen? In Amerika is het éne na het ander voorbeeld van kerkleiders die van hun voetstuk gevallen zijn door misstappen. Hoe blijf je gericht op Christus? Bijzonder om te spreken met Alasdair Groves, directeur van de Christian Counseling and Educational Foundation (CCEF) in Amerika, waarvan ook cursussen aangeboden worden via het post-academisch onderwijs vanuit de Theologische Universiteit Utrecht.