De mier en de olifant

Kennismaken. Waar te beginnen? Weer nieuwe gezichten. Of had ik hem al gesproken? Kwam hij nou uit Tsjaad of uit Burkina Faso? Ik ben begonnen met aantekeningen maken. De conferentie begint. Ik zit naast een man uit Kameroen. Jan Matthijs begint de conferentie en heet iedereen welkom. Het is nog erg stil. Daar komt verandering in. Een man komt naar voren en zet een loflied in. Iedereen komt langzaam los. De handen worden geklapt en er klinkt een volmondig mannenkoor. Kippenvel. Ik probeer wat blikken te vangen en glimlach vriendelijk. Al deze mannen lijken op elkaar en voor mijn gevoel ben ik de enige buitenlander. Toch weet ik dat het niet waar is. Ze komen uit allemaal verschillende landen. Tsjaad, Benin, Centraal Afrika, Congo, noem maar op. Ook zij zijn hier een buitenlander. Ik ben niet de enige. We doen een voorstelronde. Iedereen vertelt zijn naam, waar hij vandaan komt en wat zijn functie is binnen zijn gemeente. Ook ik mag me voorstellen. Ik krijg een applaus. Een warm welkom. De man naast me kijkt mee op mijn laptop. Hij ziet foto’s van het kippenproject dat we de dag ervoor bezochten. Enthousiast vertelt hij over zijn projecten. Er volgt gelijk een uitnodiging. Wie weet ga ik nog meer kippen ontmoeten. Na de pauze gaan we uiteen in groepjes. Ik zit bij Théophile. Speciaal aangevraagd omdat ik hem al ken. We moeten een kaartje kiezen van het spel kaarten op tafel. De vraag is: Wat is de grootste uitdaging in jouw gemeente? Het blijft even stil in onze groep. Uiteindelijk vraag ik wie er begint en ik krijg gelijk de eer. Al snel valt me op dat de uitdagingen bij ons niet zo anders zijn dan in Afrika. Mijn uitdaging, het bereiken van jongeren, is ook in deze gemeentes van toepassing. Maar vooral ook, hoe bereiken we de ander. Hoe bereik je de mensen die in jouw straat wonen. Maar ook hoe bereik je mensen die als ze christen worden, uitgestoten worden uit hun gemeenschap? Hoe bereik je bevolkingsgroepen die door oorlog verscheurd zijn? Gelukkig hoeven we het niet alleen te doen bedenk ik me. Gods plannen falen niet. Hij zet ons in maar houdt zelf de regie. Het doet me denken aan de woorden van een van de organisatoren: “Mieren zijn maar klein, maar als ze samenwerken kunnen ze een olifant verplaatsen”.

Verre Naasten

Via deze reisblog zijn verschillende reizigers te volgen die via of namens Verre Naasten buitenlandse mission-partners en -projecten bezoeken. Denk bijvoorbeeld aan: lokale kerken die hun mission-gebied bezoeken, uitwisselingsreizen van scholen en inspiratiereizigers. Deel mee in hun reiservaringen en laat je inspireren door wat er wereldwijd wordt gedaan rondom mission! Geef je op voor de nieuwsbrief en blijf zo op de hoogte van de laatste updates van de reizigers.