Quelle merveille!

Het begon allemaal met een film. Ik was 16 jaar en werd door mijn vrienden uitgenodigd om naar de bioscoop te gaan. Ik had geen idee wat voor invloed deze avond op mijn leven zou gaan hebben. De film ging over Jezus van Nazareth. Wat me het meest trof was de liefde die deze man had voor andere mensen. Hij had de mensen zo lief dat hij zijn eigen leven gaf om de mensheid te redden.  Niet lang daarna werd ik door mijn vrienden uitgenodigd om een keer naar de kerk te komen in de stad. Tijdens die dienst gingen mijn ogen open. Ik besloot mijn leven aan Jezus te geven. Bij de uitgang kreeg ik een klein boekje mee naar huis. Het bleek het Nieuwe Testament te zijn. Thuis begon ik gelijk te lezen en ik verbrandde alle attributen die met onze traditionele godsdienst te maken hadden. Mijn moeder barstte in tranen uit en mijn vader werd enorm kwaad en schold het hele huis bij elkaar. Huilend lag ik in mijn bed. Ik vouwde mijn handen en smeekte God om een oplossing. De volgende ochtend kon ik mijn ogen niet geloven. Mijn moeder stond lachend in de keuken! Wat was er gebeurd? Waarom was ze niet meer verdrietig? Na een paar keer aandringen begon mijn moeder te vertellen. Drie keer had ze die nacht een droom gehad waarin God tegen haar zei dat haar zoon een man van God was. Het was ongelofelijk. Er was een wonder gebeurd. God had mijn gebed verhoord! Niet lang daarna besloten ook mijn moeder en zusje hun leven aan God te geven. Ik was God diep dankbaar.

Er was op dat moment geen kerk in ons dorp dus ik besloot in de stad te gaan wonen en studeren. Al snel ging de studie me tegenstaan. Wat de docent ook vertelde, de woorden kwamen niet binnen. Alles wat ik hoorde leek onbelangrijk vergeleken bij het evangelie. Ik besloot drie dagen te vasten en te bidden om aan God te vragen wat hij voor ogen had met mij. Moest ik doorgaan met mijn studie of moest ik het evangelie gaan vertellen aan al die mensen in mijn dorp die Jezus nog niet kenden? Na deze dagen ervoer ik zo’n enorme rust en vrede in mijn hart dat ik besloot te stoppen met mijn studie en weer bij mijn ouders ging wonen in het dorp om het evangelie te verspreiden. De ellende begon. Mijn vader kon zich niet neerleggen bij mijn keuze en schold me uit van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat. Omdat mijn vader wist hoe dol ik was op mijn moeder, begon hij haar te slaan. Hij gaf mijn moeder de schuld. Het was haar schuld dat ik zo was geworden. Ik kon het niet aanzien en vertrok weer naar de stad.

Een van de keren dat ik op bezoek was bij mijn ouders in het dorp vertelde mijn vader dat hij een droom had gehad. Om erachter te komen wat deze droom betekende, ging mijn vader naar een medium toe. Hij kreeg de boodschap mee dat mijn zusje, die op dat moment zwanger was, een offer moest brengen omdat ze anders zou sterven. Mijn moeder, mijn zusje en ik waren ervan overtuigd van dit nooit Gods wil kon zijn. Mijn zusje weigerde het kind weg te laten halen.

Op een dag kreeg ik heel sterk het gevoel dat er iets aan de hand was in mijn familie. Iets in me zei dat ik zo snel mogelijk naar het dorp terug moest gaan. Ik had geen idee waarom. Toen ik thuis aankwam hoorde ik dat mijn zusje net bevallen was in het ziekenhuis van een gezonde baby, een jongen. Wat een vreugde! Ik wilde snel naar mijn zusje toe gaan en liep naar buiten. Onderweg kwam ik een paar gemeenteleden tegen. Ik vroeg of ze het nieuws al gehoord hadden over mijn zusje en vroeg waar ze naartoe gingen. Aan hun ogen zag ik dat er wat aan de hand was. Het nieuws sloeg in als een bom. Ze waren op weg naar mijn ouders om te vertellen dat mijn zusje was overleden. Er ging een grote schok door me heen. Hoe kan dat? God waarom? Ik snapte er helemaal niets van! Ik ging mee naar mijn ouders en vertelde het verschrikkelijke nieuws. Mijn moeder stortte helemaal in. Haar enige dochter was er niet meer. Haar dochter was haar alles. God had haar dochter afgenomen!

Als jullie naar mij geluisterd hadden, was ze nog in leven geweest, zei mijn vader. Hij gaf ons de schuld van de dood van mijn zusje. Ik snapte er helemaal niets van. Hoe kon het dat de voorspelling van het medium was uitgekomen? En waar was God? Waarom heeft hij dit toegestaan?

Mijn kleine neefje kreeg de naam Merveil, wat prachtig betekent. Hij groeide op bij mijn moeder. De moeilijke omstandigheden maakte dat zijn hart zo hard was als steen. Helemaal niets wilde hij met het christelijk geloof te maken hebben. Hij kon niet geloven in een God die zijn moeder van hem af had genomen. Het ging steeds slechter met hem. Hij begon te stelen en raakte helemaal op het verkeerde pad. Hij kon de naam Jezus niet aanhoren en als er gebeden werd rende hij het huis uit. Ik hield niet op met bidden voor mijn neefje en smeekte om een wonder. Hij vertrok naar Benin en ging nog verder het slechte pad op. Was dit nu het einde van het verhaal? Ik kon het niet geloven! Ik bleef bidden. Op een dag ging de telefoon. Ik nam op en tot mijn grote verrassing was het mijn neefje. Hij vertelde geweldig nieuws! In Benin had God hem aangeraakt. Hij kon er niet meer omheen dat Jezus zijn enige verlosser was. Ik werd vervuld van vreugde. Mijn neefje, Merveil, had God teruggevonden! God had het kwaad omgebogen. Wat een wonder! Mijn neefje vroeg of hij bij mij mocht wonen en dat deed ik met alle liefde. Zijn leven was totaal veranderd sinds hij christen was geworden. Net als mij besloot hij zich in te gaan zetten voor de verspreiding van het evangelie. Ikzelf ben nu missionair dominee en reis de wereld over om trainingen te geven. Mijn neefje is op dit moment voor twee maanden in Ivoorkust om zich in te zetten voor God, met de organisatie Jeugd met een Opdracht. Wie had dit verwacht? Het kan niet anders dan dat dit het werk is van onze God. Quelle merveille!