Woensdag 8 november: een school, een ziekenhuis en kennismaking

Op 8 november werden we om 8 uur gehaald door Alfadesta. Het is goed om nog te melden dat Djoko Wibowo (een Indonesiër die voor EMS in Stuttgart werkt) ons deze reis begeleidt. Hij regelt ook allerlei praktische zaken. Daar zijn we erg blij mee!

Alfadesta reed ons naar het ziekenhuis waar hij werkt. Daar aangekomen ontdekten we dat onze komst middels een spandoek wordt aangekondigd. We worden hartelijk ontvangen door een afvaardiging van de GTM.

Na een korte ontmoeting met hen kregen we een rondleiding door de STT (theologische school) van de GTM. Een school met zo’n 260 studenten die de opleiding theologie of christelijk onderwijs volgen. Het is mooi om zowel docenten als studenten te ontmoeten. Naast de STT is er nog een vakopleiding voor onder andere verpleegkunde.

Vervolgens leidde Alfadesta ons rond in het plaatselijke ziekenhuis van de GTM. Het ziekenhuis heeft 40 bedden. Er is elders in Mamasa op een meer afgelegen plek ook nog een ziekenhuis van de overheid met 60 bedden. Steeds meer mensen uit Mamasa melden zich voor medische zorg bij het ziekenhuis van de kerk.
De voorzieningen in het ziekenhuis zijn dusdanig, dat ze zich redden met wat voor ons onmogelijk zou zijn: er is gebrek aan specialisten (er werken er 2), medische instrumenten, faciliteiten en ruimte. Op verschillende plekken wordt er gebouwd om het gebouw zo efficiënt mogelijk te maken. Daarbij speelt een rol dat ze graag een hogere accreditatie van de overheid willen krijgen die hen ook weer meer mogelijkheden om mensen te helpen zou geven. We zijn onder de indruk van de omstandigheden en het mooie werk dat in dit ziekenhuis gebeurt.

Vervolgens hadden we een ontmoeting met afgevaardigden van de GTM. We vertelden wat het doel van ons bezoek is en geven informatie over Indonesië Mission l Verre Naasten. Alfadesta gaf een presentatie over het ziekenhuis. Het geeft een goed inzicht in de omstandigheden en de recente ontwikkelingen. Het is mooi te constateren dat steeds meer mensen het ziekenhuis weten te vinden voor hulp. Nadat uiteraard eerst de nodige foto’s zijn gemaakt, aten we samen waarna we afscheid namen.

Alfadesta reed met ons naar een plek waar we uitkijken op een laagvlakte. In die laagvlakte heeft GTM een programma waarin vijf afdelingen zijn: landbouw, visteelt, varkenshouderij, handel en onderwijs over ecologie.

Met een hoofd vol indrukken werden we vervolgens naar het hotel gebracht om onze koffers te halen en te beginnen aan de lange rit naar Palopo (aan de Oostkant van dit deel van Sulawesi).

We vertrokken uit Mamasa rond 13.30 uur. De weg was in het begin van de tocht heel slecht met diepe gaten en kloven. Maar de chauffeur loodste ons er keurig langs of overheen. We passeerden verscheidene kleine dorpjes en een wat grotere plaats. Daar zien we huizen met de voor Sulawesi typische puntdaken. We stoppen even om er wat beter naar te kunnen kijken. Dan rijden we verder en gaandeweg wordt de weg steeds beter tot we uiteindelijk over een prachtig nieuw asfaltdek rijden. De natuur is schitterend: bergen en mooie vergezichten, sawa’s tegen de berghellingen en rijstvelden in de dalen.

Na een lange rit kwamen we om 20:00 uur aan in Palopo. De vervanger van de voorzitter van de synode van GPIL, ds. Izak wachtte ons op. We gingen eten en ontmoetten ook ds. Jan van de GPIL.