vrijdag, maart 29, 2024

Drie dagen op de SMTK (Papoea)

Lang zal hij leven!

Donderdag 15 november

Robin, Nico en ik treffen elkaar in de hal van het hotel om daar gezamenlijk te ontbijten. Allereerst feliciteren we Robin met zijn 24e verjaardag en wensen hem Gods zegen toe voor het jaar dat nu voor hem begint. Dat onderstrepen we met een slinger en cadeautje!

Daarna werken we verder aan de verwerking van de resultaten van de evaluatievergaderingen. Terwijl we daarmee bezig zijn, komt dhr. Moessierie ook nog even langs. Hij gaat wat frisdrank en cake halen ter ere van Robins verjaardag. Ondertussen werken we verder met ons werk. Het duurt even voor hij terug is: zijn scooter kreeg een lekke band. Dan is het tijd voor Robin om de cake te snijden. We werken nog even door en dan is het tijd om te eten. Maar voor het zover is, verkassen we eerst naar een ander hotel. In Merauke zijn bijna hotels vol omdat vrijdag de president van Indonesiƫ naar Merauke komt. Daarom konden wij maar voor 1 nacht in dit hotel terecht. Gelukkig vond Okto nog in een ander hotel onderdak voor ons.

De aula, de woning van het schoolhoofd en het meisjesinternaat

Na het eten vertrekken we naar de SMTK, de middelbare school in Merauke van de GGRI-P (gereformeerde kerken op Papoea). Bij de SMTK is ook een internaat waar jongeren uit de binnenlanden verblijven. Ze zijn in juli gekomen en hebben in de kerstvakantie pas weer de eerste gelegenheid om naar huis te gaan (als de ouders dat kunnen betalen). Dit jaar zijn er 52 nieuwe 1e jaarsstudenten!

De beloofde stenen voor de bouw van studieruimtes

Terwijl we rondlopen, worden de stenen gebracht die vorige week in de evaluatievergadering waren beloofd! Rond 18.00 uur gaan we eten met alle studenten van de SMTK. Twee groepen zingen een lied in hun eigen stamtaal. De sfeer is erg goed. Daarna wordt er gezongen voor de jarige Robin en komt iedereen hem persoonlijk feliciteren. Er was al een slinger aan de muur bevestigd met daarop de felicitaties voor zijn verjaardag.

Het vernieuwde Rode Boekje is verschenen!

Na het eten gaan we nog kijken naar de vernieuwde uitgave van het Rode Boekje (ooit geschreven en ontwikkeld door Elly Nieboer) dat is verschenen. De hele voorraad ligt in de bibliotheek van de SMTK. Hier was naar uitgekeken en het boekje zal hopelijk goede diensten bewijzen bij het doorvertellen van het evangelie.

We nemen daarna afscheid en vertrekken naar ons hotel. Zo kwam er een eind aan een dag met weer veel indrukken!

Vrijdag 16 november

We hebben vandaag een heerlijk ontbijt: wit brood met chocoladepasta of ananasjam, gebakken eieren en meloen. Na het ontbijt haalt de chauffeur ons om 8 uur op: we gaan weer naar de SMTK. Onderweg rijden we door een ware haag van talloze leerlingen en studenten. Blijkbaar staan ze de president van Indonesiƫ op te wachten om hem hartelijk te begroeten. Hij bezoekt vandaag namelijk Merauke.

Sportles

De SMTK ligt een eindje buiten Merauke. Daar aangekomen rond 8.30 uur, is leraar Antonius al druk bezig met de sportles. Er wordt eerst met ballen gegooid en daarna wordt er softbal/honkbal gespeeld: aan zakken zand en een houten stok en een tennisbal heb je genoeg om het te spelen.

Ibu Emy geeft les aan de 3e jaars leerlingen

In de leslokalen wordt op dat moment door ibu Emy lesgegeven aan de 3e jaarsstudenten. Zij hopen dit jaar af te studeren. Om 9 uur hebben we een gesprek met het schoolhoofd Ibu Emy om met haar door te praten over en aantal vragen die voor ons waren overgebleven vanuit de evaluatievergaderingen. Het fijne gesprek werkt verhelderend.

Martinus op zijn werkplek

Daarna ontmoeten we in het huis van Emy de docenten die vandaag aanwezig zijn: Antonius, zijn vrouw Maria, Daan Infaindan en Emy. Ook Martinus is aanwezig: hij is een alumni van de school en werkt er nu als administrateur. Daarna hebben Nico, Robin en ik nog tijd om verder te werken aan het verwerken van de informatie uit de evaluatievergaderingen. Dat doen we in het huis van Emy.

Om ongeveer 1 uur worden we gehaald en gaan we eten bij de KFC in Merauke. Maar helaas: het broodje en de frietjes die we graag wilden zijn er niet. Dat komt overigens regelmatig voor: dat iets op de menukaart staat, maar niet geleverd kan worden. ā€™s Middags werken we in ons hotel verder aan het verwerken van alle informatie. Ook na het avondeten in een restaurant (waar we een lange stoet voorbij zagen komen, met auto’s en motoren en veel zwaailichten: waarschijnlijk kwam de president voorbij) werken we nog even verder. En dan is het mooi geweest. Zo ging er alweer een dag voorbij met vele indrukken.

Zaterdag 17 november

Drie studenten verzorgen de opening

We beginnen de ochtend weer met een lekker ontbijt, broodjes, ei en fruit! Na het ontbijt reizen we af naar de SMTK voor een ochtenddienst/worship dienst, dit wordt geleid door drie studenten zelf. Tijdens de dienst zingen we liederen en lezen we stukken uit de Bijbel.

Aan het einde van de dienst maken Jan, Nico en ik ons op om een aantal cadeaus uit te delen. Drie kalenders hebben we meegenomen uit Nederland, 1 voor de staf, 1 voor het jongensinternaat en 1 voor het meisjesinternaat. De studenten reageren super-enthousiast en volgens mij willen ze nu helemaal Nederland graag een keer bekijken!

Even op de hurken, anders komen ze er niet bij om de hoofdtooi van Jan vast te maken

Nadat Jan, Nico en ik zijn gaan zitten, loopt Ibu Emy naar voren met een aantal studenten, en tot onze grote verrassing hebben ze ook cadeaus voor ons! Jan krijgt een geweldig mooie hoofdtooi, Nico krijgt 2 schelpenzakjes en ik krijg een supermooie schoudertas! Blij verrast maken we nog een laatste foto met zā€™n allen!

Na deze leuke ervaring reizen we terug naar de stad Merauke om te kijken voor souvenirs, dit vinden we vrij gemakkelijk alleen moeten we nog even pinnen! Om 1 uur sluiten de meeste winkels hier voor een middagdutje, dus gaan we eerst terug naar ons hotel om te verhuizen naar een ander hotel.

In dit hotel eten Jan, Ibu Emy, onze chauffeur en ik wat om de maag weer te vullen om vervolgens naar de marktkramen te gaan die ā€˜s middags wel open blijven. Nico doet ondertussen even een welverdiend schoonheidsslaapje.

De KFC in Merauke: wat er wordt aangeboden ziet er veelbelovend uit, maar helaas is er maar weinig leverbaar

Om 7 uur besluiten we nog wat laatste souvenirs op te halen, om vervolgens te gaan eten bij de KFC. De KFC in Merauke is dol op 1 woord en dat is HABIS oftewel het is op, net zoals gisteren is ook nu van alles op.

Na het eten besluiten we terug te gaan naar het hotel om te genieten van een heerlijke nacht slaap!

Verre Naasten
Via deze reisblog zijn verschillende reizigers te volgen die via of namens Verre Naasten buitenlandse mission-partners en -projecten bezoeken. Denk bijvoorbeeld aan: lokale kerken die hun mission-gebied bezoeken, uitwisselingsreizen van scholen en inspiratiereizigers. Deel mee in hun reiservaringen en laat je inspireren door wat er wereldwijd wordt gedaan rondom mission! Geef je op voor de nieuwsbrief en blijf zo op de hoogte van de laatste updates van de reizigers.
Lees ook deze artikelen eens:

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Populaire artikelen

Bijna vlucht gemist

Vrouwenproject

Culturele show

Scholen bezoeken

Nieuwste reacties