woensdag, november 6, 2024

Naar de kerk in Kouh (Papoea)

Zaterdag 10 november

Op zaterdagmiddag 10 november vertrokken Robin en ik, samen met dhr. MoussiĆØri (die als vertaler meereist), naar Kouh. Nico bleef in Tanah Merah. We zijn rond 15.00 uur in de haven van Tanah Merah om vandaar per speedboot naar Kouh te gaan. Dat is een tocht van zo’n tweeĆ«nhalf uur. Rond 15.15 uur worden we losgemaakt van de wal.

Klaar voor de tocht naar Kouh

Voor Robin is dit zijn kennismaking met het leven in de binnenlanden van Papoea: zo kan hij zich als bestuurder een voorstelling maken bij de zaken waarover hij meebeslist. Voor mij is het een goede gelegenheid om zondag in de kerk van Kouh iets te vertellen over de evaluatie, en de broeders en zusters daar te bemoedigen.

Zo vertrekken we rond 15.15 uur richting Kouh. Tenminste dat dachten we.šŸ™Š We dreigden eerst nog de andere kant op te drijven: toen we los van de kant waren, probeerde de bestuurder de motor aan te trekken… Dat ging moeilijk, en uiteindelijk trok hij het hele koord eruit. Daar dreven we op de Digoel, zonder motor en zonder stuur dus. De man voorop begon met zijn voeten te peddelen en de ander medepassagier hielp hem met zijn slippers. Zo kwamen een eindje stroomafwaarts bij de wal, ook nog geholpen door een andere boot. De motor werd gerepareerd en zo gingen we uiteindelijk toch de goede kant op richting Kouh.šŸ™Š

Onderweg naar Kouh, niet ver van Tanah Merah. Die naam betekent ‘rode aarde’.

De Digoel is erg breed en slingerend. Dan weer de zon voor je, dan achter je. En in de avondschemering, tegen 17.30 uur arriveren we in Kouh. Daar worden door het dorpshoofd pk. Willem begeleid naar het huis waar we hier zullen verblijven. We werden er hartelijk ontvangen door de bewoners, familie van ds.Ā  Rumi. Ze hebben ons echt verwend: we hebben zelfs gewoon een bed met matrassen en kussens. We krijgen ’s avonds rijst met stukjes varkensvlees aangeboden en gingen al vroeg naar bed. Zondag begint de kerkdienst om 08.00 uur. We liggen op tijd in bed, maar van slapen komt niet veel. Het is erg warm en buiten is het de hele nacht een enorm lawaai van blaffende en huilende honden, die in Kouh volop te vinden zijn. Om 3 uur meldt zich ook nog een valse haan in dit koor.

Zondag 11 november

Op weg naar de kerk in Kouh

Zondagmorgen sta ik om 6 uur op. Als ontbijt krijgen we een soort van suikerwafels met thee aangeboden. Best lekker na al die nasi en bami goreng. Rond 7.40 uur gaan we lopend naar de kerk. Die staat een stuk verderop aan hetzelfde pad. Wandelend naar de kerk krijgen Robin en ik de indruk dat Kouh er wat verlaten en verwaarloosd bij ligt. Er zijn lege plekken waar ooit een huis heeft gestaan en nogal wat gebouwen zien er verlaten en verwaarloosd uit. Onderweg naar de kerk komen de karbonades je tegemoet: er lopen hier varkens los rond.

Spandoek in de kerk, met zendeling M.K. Drost

Even na 8 uur komen we aan bij de kerk. Het dorpshoofd staat ons al op te wachten en wijst ons een plek in de kerk. Voorganger in de dienst is ds. Geja Weremba. Hij preekt over Romeinen 1,1-17. Ik krijg er niet veel van mee, maar hoor wel regelmatig het woord ‘Reformasie’ en de naam ‘Drost’. Achter de preekstoel hangt een spandoek ter gelegenheid van het feit dat het op 10 augustus 2018 60 jaar is geleden dat ds. M.K. Drost zijn eerste preek hield in Kouh.

Het samen zingen is mooi: al weet je niet wat de woorden die je zingt precies betekenen, je voelt toch de verbondenheid met elkaar. Overigens zingen de Papoea’s gemakkelijk meerstemmig, vaak zonder begeleiding in een trager tempo dan wij meestal gewend zijn. Tijdens de preek wordt er veel in en uitgelopen, vaak door kinderen. Ook komt er af en toe een hond voorbij wandelen in de kerk.

Na de dienst spreek ik de gemeente toe. Br. Moussieri vertaalt.

Na afloop van de dienst word ik uitgenodigd om de gemeente toe te spreken. Ik maak van de gelegenheid gebruik om iets te vertellen over de evaluatievergaderingen van de afgelopen week. En dat het me trof hoe vrouwen en ook pas afgestudeerde theologiestudenten getuigen van Gods werk in hun leven en hoe gedreven ze zijn om zich in te zetten in de dienst van God. Ook heb ik iets verteld over de gemeente die ik mag dienen (Heemse) en het werk van IndonesiĆ« Mission samen met Verre Naasten. Verder heb ik aandacht gevraagd voor de kinderen en jongeren in de kerk: zij zijn de toekomst van de kerk. Ook heb ik hen van harte Gods zegen toegewenst. Vervolgens kwam bijna de hele gemeente langs om ons de hand te schudden. En daarna moesten er uiteraard weer foto’s worden gemaakt.

Op de foto met de kinderen

Vervolgens lopen we terug naar ons gastadres. We lopen langs het voetbalveld en de school. Terug op het gastadres eten we rijst en vis (voor Robin een gebakken ei). Daarna maken we ons klaar voor vertrek naar Tanah Merah. We bedanken de gastvrouw hartelijk voor de gastvrije ontvangst en onderstrepen dat met een cadeautje.

Rond 13.00 uur beginnen we aan de terugtocht per speedboot naar Tanah Merah. Daar konen we rond 15.15 uur aan en worden we door Okto naar ons hotel gebracht. Moe, maar voldaan, kijken we met een hoofd vol indrukken terug op deze tocht.

’s Avonds eten we samen met afgevaardigden van een classis (zij vertrekken maandag weer naar hun eigen gebied). Daarna gingen we al snel bed: hopelijk kunnen we wat van de gemiste slaap in Kouh inhalen!

Maandag 12 november

Vandaag samen met Jan veel informatie verwerkt van de vorige week, terwijl Nico een aantal zaken met Okto regelde. Van de 7 programma’s hebben we de info van 4 programma’s verwerkt. Dat doen we door bij elk programma te bepalen: wat zijn de observaties die je doet, welke voorlopige conclusies trek je daaruit en welke aanbevelingen zou je willen geven?

Hier hebben we lekker fruit gekocht

Bij het middageten zijn we voor de verandering eens een keer niet nasi of bami gaan eten, maar hebben we fruit gehaald bij een fruitstalletje. Heerlijk voor de verandering. Straks eten we weer mie goreng met gebakken eitje!

Hier wat kinderen in de tijdelijke zondagsschool

Aan het eind van de middag zijn we gaan kijken bij het classisgebouw dat hier is gebouwd voor 3 classes van de GGRI-P. Het is nog niet officieel in gebruik, en wordt nu o.a. gebruikt voor de zondagschool. Daarna zijn we nog wezen kijken bij de twee kerkgebouwen van de GGRI-P in Tanah Merah.

Nu zo op naar bed en dan morgen weer een dag van informatieverwerking!

Verre Naasten
Via deze reisblog zijn verschillende reizigers te volgen die via of namens Verre Naasten buitenlandse mission-partners en -projecten bezoeken. Denk bijvoorbeeld aan: lokale kerken die hun mission-gebied bezoeken, uitwisselingsreizen van scholen en inspiratiereizigers. Deel mee in hun reiservaringen en laat je inspireren door wat er wereldwijd wordt gedaan rondom mission! Geef je op voor de nieuwsbrief en blijf zo op de hoogte van de laatste updates van de reizigers.
Lees ook deze artikelen eens:

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Populaire artikelen

Nieuwste reacties