Voorbereiding
Op zaterdag 6 april probeer ik meerdere keren ds. Wambrau, de dominee van Waena, te bellen om de afspraak voor de cursus voor komende week te bevestigen. Ik verwacht dat hij dan waarschijnlijk ook zal vragen of ik zondagmorgen in Waena wil preken. Maar het lukt niet hem aan de lijn te krijgen.
Later bel ik Alex Baikole, de voorzitter van de kerkeraad van Sentani, om te melden dat we weer in Sentani zijn en te informeren of hij en het andere kerkeraadslid mee willen doen met het vervolg van de cursus Preken in Waena. Dat zijn ze wel van plan. Hij vraagt of ik morgen misschien ook zou willen preken. Ā Ik preek die zondag over de uitspraak van Jezus, dat Hij de weg, de waarheid en het leven is (Joh. 14,6.
Zaterdagavond om een uur of 8 belt ds. Wambrau. Hij komt langs en we praten een hele tijd met hem. Hij heeft een zware dag achter de rug. Er was een vergadering van de kerkeraad met lokale mensen, die eisen, dat de gemeente van Waena de grond waarop de kerk staat, opnieuw betaalt! (Zie ook verderop in dit verslag)
Wat de cursus betreft wordt er besloten komende week elke avond (behalve woensdag) cursus te geven van 6 tot 8 uur ās avonds.
Vervolgcursus: Preken
Kerkeraadsleden uit Sentani wilden ook deze cursus volgen. Ze zijn beiden verhinderd.Ā Er is een langdurige stroomstoring geweest; een afspraak om werk af te maken is daardoor vertraagd en dat moet ingehaald worden. Bij de ander is de examenuitslag van hun kinderen de oorzaak van verhindering. De moeder van ds. Wambrau wordt ernstig ziek, zodat hij vrijdag en zaterdag de cursus niet kan volgen. Jammer. Het aantal deelnemers aan de cursus schommelt rond de tien. Achteraf blijkt, dat er meer deelnemers hadden kunnen zijn. Er is maar Ć©Ć©n keer afgekondigd, dat en wanneer de cursus gegeven zou worden. Verschillende personen, die de vorige keer meededen, waren niet in die dienst. Ze waren er dus niet van op de hoogte, dat de cursus voortgezet zou worden. Daar hadden ze graag aan meegedaan.
In de cursus komt naar voren, dat het belangrijk is om de achtergrond en omstandigheden van de eerste hoorders (of lezers) van een Bijbelgedeelte te achterhalen. Van daaruit moet duidelijk worden wat de tekst voor de hoorders van nu betekent. Dat vindt men (terecht) best moeilijk. āHoe kunnen we dat weten? ā
Op de cursus worden de deelnemers in twee groepen verdeeld. Elke groep gaat aan het werk met een tekst om er een preekvoorstel van te maken. Men gaat daar enthousiast mee bezig. Het resultaat valt ons erg mee!
Er doet ook een man uit Seroei mee. Dat is een eiland in het Noordwesten van Papua. Hij was lid van de GKI (vergelijkbaar met de PKN in Nederland), maar is overgegaan naar de GGRI (Gereformeerde kerk), omdat die dichter bij de Bijbel leeft. Hij is van plan op Seroei een GGRI-gemeente te stichten. Hij is bijzonder enthousiast over de preekcursus.
Brand op het erf van de kerk van Waena
In februari brak er brand uit in het internaatsgebouwtje, dat achter de kerk staat. Een deel ging in vlammen op. De brandweer kwam om te blussen. De nacht daarna ging er weer een deel in vlammen op. Tot 6 keer toe was er brand en nu is er van het gebouwtje niets over dan een geblakerde puinhoop.Ā Toen stond er opeens een hek (van platgeslagen platen van brandstof vaten) omheen, met de woorden erop: dit is adat-bezit. Er zijn geen slachtoffers gevallen, maar de gezinnen en studenten die er woonden zijn zo goed als hun hele bezit kwijtgeraakt. Ze hebben eerst onderdak in de kerk gehad en kregen veel hulp van andere gemeenteleden. Inmiddels hebben ze allemaal ergens onderdak gevonden.Ā Van meerdere cursisten zijn ook de cursusboeken verbrand.
Het is niet bewezen, maar het is wel erg waarschijnlijk, dat de vroegere eigenaars van de grond deze branden hebben aangestoken om te intimideren en geld te krijgen.
Zij kwamen vertellen, dat de eerste verkopers, die inmiddels overleden zijn, niet het recht hadden de grond te verkopen. De kerk moet alsnog betalen. Gebeurt dat niet, dan zullen ze de grond aan anderen verkopen!
De kerk heeft de officiƫle aankooppapieren. Maar men verwacht van de rechter geen eerlijke uitspraak. De voormalige eigenaren vormen een grote clan. De kerkeraad vreest dat de rechter dan een gunstige uitspraak zal doen voor de voormalige eigenaren, uit angst voor wraak, als hij in het voordeel van de kerk zou beslissen.
Ik heb geadviseerd: zoek contacten met mensen in overheidsdienst, justitie b.v. om te vragen hoe de kerk hier het beste mee kan omgaan. De gemeente van Waena bestaat voor een groot deel uit studerende jongeren en heeft daarom geen kapitaal achter de hand.
Communicatie
In het verslag over Yaniruma schreef ik, dat we vanuit Nederland telefonisch contact hebben gehad met de predikant van Yaniruma. Dat ging via het nummer, dat we gekregen hadden. Nu gaat het in Papua zo, dat men geen naam noemt, als de telefoon opgenomen wordt. We gingen ervan uit, dat we het goede nummer hadden. Maar dat blijkt niet het geval te zijn. We hebben afspraken gemaakt met een ander. Die durfde kennelijk niet te zeggen, dat hij onze verzoeken niet kon uitvoeren. Hij reageerde steeds op onze vraag: is dat goed? met ja, ja!!
We hebben een brief geschreven voor Yaniruma en Wanggemalo om uit te leggen, dat de predikant niets fout had gedaan, maar dat wijzelf het niet goed geregeld hadden!!
Een goede leer voor de volgende keer: controleren of we de juiste persoon aan de lijn hebben.
Afscheid
Zondag 14 april preek ik op verzoek van dominee Wambrau in Waena over de tekst: zie de mens (Joh 19,4-7).
Maandag 15 april gaan we dingen regelen voor ons afscheid. We laten spullen, die we de volgende keer weer kunnen gebruiken en in Nederland niet nodig hebben, achter. Die brengen we bij het NTM-gastenhuis, maar daar is op dat moment niemand aanwezig. We zetten het op de veranda; onze naam staat erop. Later krijgen we een mailtje, dat het krat gevonden is en netjes opgeborgen.
Woensdagmorgen vroeg moeten we ons bij de luchthaven melden. De taxi, die ons de vorige week naar de cursus in Waena bracht en weer terug, brengt ons deze keer ook. We zijn ruim op tijd en hebben een rechtstreekse vlucht naar Jakarta. Daar overnachten we en vliegen donderdag naar Dubai om daar te overnachten. Dubai heeft een mooi vliegveld, maar we moeten werkelijk wel een paar kilometer lopen voor we bij de uitgang zijn! De volgende dag weten we op een metro te stappen, die ons die paar kilometer lopen bespaart! Vrijdagavond komen we op Schiphol aan.
God heeft ons bewaard, een goede cursusperiode en een voorspoedige terugreis gegeven.
We vragen uw gebed voor onze broers en zussen op Papua.
Jan en Henny
Via deze reisblog zijn verschillende reizigers te volgen die via of namens Verre Naasten buitenlandse mission-partners en -projecten bezoeken. Denk bijvoorbeeld aan: lokale kerken die hun mission-gebied bezoeken, uitwisselingsreizen van scholen en inspiratiereizigers. Deel mee in hun reiservaringen en laat je inspireren door wat er wereldwijd wordt gedaan rondom mission! Geef je op voor de nieuwsbrief en blijf zo op de hoogte van de laatste updates van de reizigers.