Dinsdagmorgen vroeg opgestaan voor een bezoek aan Taj Mahal een imposant mausoleum uit 17eĀ eeuw. Gebouwd door een Indische heerser als laatste rustplaats voor zijn geliefde. De reis ging per tuk tuk, op zichzelf al een avontuur.
Om 9 uur had Pieter een gesprek geregeld met de manager van een EHA (Evangelical Hospitaal Association). Op tijd terug dus. Ik vind het al lang een prachtige organisatie die mooi werk doet onder armen en verschoppelingen in de samenleving. De manager gaf ons informatie over de visie van EHA over samenwerken met plaatselijke kerken. Christelijke zorgverlening en geloof in Jezus delen kan niet los van elkaar gezien worden. In Agra wordt aan deze visie uitwerking gegeven. Allerlei denominaties komen samen in een platform voor gesprek waarbij het niet gaat over wat scheidt maar over wat er verbindt in het christelijk geloof. Men vindt elkaar in het barmhartigheid betonen aan mensen die hulp nodig hebben in de stad.Ā Bijvoorbeeld door met vrijwilligers mensen te helpen die niet in staat zijn om bij de overheid aan de kloppen en de hulp te vragen die aangeboden wordt.Ā We hadden later in de middag een mooi gesprek met twee Fathers van een RK kerkgemeenschap in Agra. Hun visie op hulp bieden aan de zwakken in de samenleving en hen bij Jezus brengen, deelden we volledig. Dit bezoek werd geregeld door Rosalie, de medewerkster van EHA in Agra die zelf ook RK is. Rosalie bracht ons ook naar een kindertehuis voor opvang van heel jonge kinderen die niet door ouders verzorgd kunnen worden. Zorg voor de kinderen wordt verleend door zusters van de orde van Missionarissen van Naastenliefde, gesticht door moeder Theresa.