Eerste ontmoetingen na een lange vliegreis

Wij zijn vanuit een berijpt en fris Nederland in de ochtend op 20 april laat in de avond aangekomen in een warm en kleurrijk Afrika: Johannesburg.

Onze oude vrienden Wolter en Marjan, leden van de kleine kerk (VGK) in Johannesburg, maken ons wegwijs. In meerdere opzichten. Ook al is hier de kerkgemeenschap klein (76 leden), ze hebben Saamtrek-dagen met zwarte zusterkerken en ds. Phineas Kgatle preekt regelmatig. Ook vernamen wij van Wolter dat zij goede samensprekingen met de Dopperkerken hebben.
Khothatsong, een van de stichtingen die zich ontfermt over aidsslachtoffers, veelal moeders met hun besmette kinderen en verzwakte ouderen die lijden aan tbc,  kent de familie vanaf het begin. Gestimuleerd door Nelly Klein (vrouw van hun voorganger) heeft Marjan 8 jaar de boekhouding verzorgd en is haar dochter Hermien de huidige voorzitster.

Interview met Marjan:
Wat drijft jullie om Khothatsong te helpen?
Marjan:  De liefde die Nelly voor hen daadwerkelijk laat zien, door deze zwakke en hulpeloze medemensen medische zorg en pastorale bemoedigingen te geven, maakt  dat wij ook met liefde onze gaven willen inzetten voor hen. En we zijn dankbaar, dat nu Nelly met haar man naar Australië is vertrokken dat de pastoraal werker John Mahlangu zich zo pastoraal betrokken in hun eigen taal (Sotho) voor de zieken inspant.
Hoe kunnen jullie alle onkosten dragen?
Marjan: Ook onze grote sponsors: ‘De Verre Naasten’ en  ‘The Canadian Reformed World Relief Fund’ naast kleinere lokale en internationale – o.a. ‘De Kandelaar’ een vrouwenvereniging van De Morgenster’ uit Leeuwarden – zijn wij dankbaar.
Hoe wordt concreet het gegeven geld besteed?
Marjan: Wij geven aan de mensen basispakketten. Daarin zitten de noodzakelijke levensmiddelen. Medische hulpverlening wordt toegepast gegeven.

Maar terugkomend op het eerste: de liefde die onze hemelse Vader geeft en die wij in navolging van Jezus mogen uitstralen is het belangrijkste!