Black and white unite!

In de sfeer van het begin van de vorige eeuw…
Na vijf intensieve dagen op de Lesedi-school, zijn we zaterdag toerist. Onze gastheer neemt ons mee naar een voormalige diamantmijn en het nabijgelegen Cullihan, een historisch dorpje in oude stijl. Het is inmiddels een verzameling van eethuisjes en restaurantjes, waar toeristen genieten van allerhande broodjes, pannenkoeken, pasta’s, enzovoorts. Een rondleiding door het woonhuis van de eigenaar van de diamantmijn, de familie Mc Hardy, door een van zijn achter-achterkleindochters, is het sluitstuk van de ochtend.

Een toekomstige president?…..
Tijdens een rustige zondag, bezoeken we de kerkdienst van reverend Thabo Matlaela. Deze voorzitter van bestuur is ook de predikant van de gemeente in Block-XX in Soshanguve. Opnieuw treft ons de schoonheid van de heldere stemmen onder begeleiding van een djembe.

De Suto-taal zijn wij niet machtig, maar rev. Thabo, heeft voor ons een Engelse vertaling verzorgd. Het is ontroerend te zien, hoe vrij deze predikant zich beweegt door de kerk en af en toe een kind aanspreekt, om te helpen of iets duidelijk te maken. Noem het een interactieve kerkdienst.

Rondom de dienst voeren we een aantal gesprekken met jongeren. Zij vertellen met trots over hun scholen en over hun passies. En ook over hun leven vanuit Gods liefde. Eén jongen wil dat ik hem een hand geef en daar een foto van maak. En hij zegt: “Black and white, unite!” Een beweging die dit land nodig heeft. Heb ik zomaar de hand geschud van de toekomstige president van dit land… ?

Stevig aan de slag…
Zo komt de maandag. Al vroeg in de ochtend, om zeven uur, gaan we aan de slag om alle indrukken van de afgelopen week in een “tangible” (tastbaar) document te verwerken. Het is bedoeld om de school te versterken. Naast het identiteitsbewijs, schrijven we een analyse en een document waarin we een aanzet doen tot een strategie voor de school. In Nederland nemen we voor het verwerken van indrukken en het tot stand komen van de genoemde documenten, ruim veertien dagen. Dus het is deze keer hard werken! Maar we doen het met liefde. Na veertien uur sluiten we met een gevoel van tevredenheid onze laptops en hebben we een aantal documenten, die we vandaag (dinsdag) met de secretaris van het bestuur en de directeur van de school bespreken.

Enlighten your heart, unlock your mind
Met dank aan Portia Mnisi, secretaris van het bestuur van de school, komen we vandaag om 7.15 uur veilig aan bij de school. Zoals elke morgen begroeten de kinderen ons met een stralende glimlach, een hug, een high five of een enthousiast “How are you sir?”

Na de assembly gaan de kinderen naar de klassen. Wij gaan met hen mee om een paar lessen bij te wonen. Anne Jan verzorgt zelfs een lesje Engels rond allerlei weetjes over Nederland. Anne Jan en ik hebben zelfs ons volkslied voor hen gezongen…😊

Om 11 uur hebben we een gesprek met de secretaris en de directeur van de school, Mma Gab. We presenteren hen als eerste het ID-bewijs. Ze vallen stil…. Even later zeggen ze: It’s beautifull, it’s recognisable in our longing. I understand more of what we are doing. It affects the whole life; It is a great challenge in the world of Soshanguve.”

Het is een belofte en een uitnodiging tegelijk: Enlighten your heart, unlock your mind! De secretaris, Mma Portia, noemt het “a renewal of the heart.” Het gaat inderdaad over het hart van onderwijs in de Lesedi-school. Dat hebben we mogen zien kloppen en vastgelegd. Daarnaast hebben we vanuit een scherpe analyse een strategie op papier gezet. Daar willen ze mee aan de slag. Liever gisteren, dan vandaag. Want inderdaad voor de leerlingen is Lesedi de plek, die hun hart verlicht en hun geest bevrijdt.

Morgen gaat het team het beleven en bespreken. Daarover komende vrijdag, 28 februari.

Hartelijke groeten,
ook namens Anne Jan,

Jan Klein