Inmiddels is het alweer 18 februari en zit onze derde dag in Zuid-Afrika erop. En we zitten niet stil, maar om nu duidelijk te maken wat we allemaal ervaren en waar we mee bezig zijn, is best wel lastig. Er zijn namelijk maar weinig momenten, waarop onze gedachten zo tot rust komen om ons te bedenken wat we allemaal ervaren. Het Engelse woord overwhelming voldoet wel het meest aan het gevoel wat we hier hebben, maar eigenlijk is het niet te beschrijvenā¦
Op zondag gingen we mee met George Mnisi om de dienst in de zendingsgemeente in Nellmapius bij te wonen. Die vond plaats in een openbare school, waar in de verschillende lokalen nog eens zoān 9 andere kerken hun dienst belegden. De zondagmiddag voltrok zich in serene rust en bracht ons de avond met een bezoek aan de VGKSA-gemeente Pretoria, samen met onze gastheer Marti van Renssen. Een geheel andere wereld, parallel aan die van de ochtend, met een andere cultuur en een andere uitstraling. Dat is dus Zuid-Afrika.
Licht voor de volken
Maandagochtend werden we al vroeg, 6 uur, opgehaald door Portia, de echtgenote van George Mnisi, en tevens secretaris van het bestuur van de Lesedi-school in Soshanguve. Door het zeer rommelige verkeer vond zij de weg naar de school: Lesedi la Ditshaba, Licht voor de volken. Daar begon ons schooltraject.
Een dagopening met het team, de ochtend-assembly door pastor Thabo Matlaela (de voorzitter van bestuur), een rondleiding door de school, de ontmoeting met de kinderen, het bijwonen van lessen en tussendoor gesprekjes met leerkrachten en andere betrokken leverden ons de eerste beelden op die er toe moeten leiden om de school van dienst te kunnen zijn. Vandaag hadden we daarop een verdieping, middels gesprekken met de kinderen en met een aantal ouders, inclusief een huisbezoek bij een van hen. Daarmee werd het beeld en de indruk van de school versterkt en verdiept.
Kinderen zijn open en vertelden ons het echte verhaal, zoals zij het beleven en ervaren. De ouders deden hetzelfde. Indrukwekkend en verrijkend. Dat was het. Verder maakten we de dag vol met dezelfde ingrediĆ«nten als de vorige dag. Het beeld van de school gaat zich geleidelijk vullen. Wat duidelijk is dat de mensen die betrokken zijn bij de school echte ārainmakersā zijn voor de kinderen. Zij maken het verschil, door hen aandacht en liefde te geven, met daarbij de weerslag in de naaste omgeving waar ze wonen. Na twee dagen indrukken verzamelen, gaan we morgen weer verder. Hoe? Dat is een volgende keer te lezen.
Anne Jan en Jan (MijnID.nu)
Indrukwekkend , nog goede dagen toegewenst en succes Jan samen met de anderen!