Khothatsong : thuiszorg voor aidspatiënten

Wat een team ! Enthousiaste helpers bij de mensen thuis in de township Soshanguve.

We worden opgehaald door Unathi Twalo. Zij zorgt voor de organisatie binnen de organisatie. De homecare en de pleegzorg.

Even later komt ook Willemien Kleijn. Zij stapt bij ons in de auto en wij rijden achter Unathi aan.

Willemien vertelt:

Nellie Kleijn, haar moeder is de oprichtster van wat nu Khothatsong heet.

Haar moeder wilde altijd al iets doen met haar verpleegsters en maatschappelijk en wijkverpleegkundige diploma in het buitenland.

Toen ze hier kwamen wonen zei haar vader: Kijk Nellie, dit is wat voor jou. Nellie is gestart met : Kigasong. In Soshanguve.  Dit werd destijds gedaan vanuit de evangelisatiecommissie in Johannesburg. Het was hospice en thuisverzorging van aidspatiënten . Het begon in 1990, we woonden hier net een jaar , vertelt Willemien.

Later kwamen er wat problemen en is een nieuwe start gemaakt met : Ekhukhusaleni   Winterveld.   Dit bestaat nog steeds.

Van hieruit is het weer apart gegaan, er waren wat onenigheden en nu is ook Khothatsong . Dit is er vanaf 2007.

Vandaag is hospice minder nodig, want er is toegang tot medicatie.

Khothatsong is tussen Soshanguve en Hammanskraal.

Bij Nellie was vanaf het begin betrokken:  Andrina Tlady. Zij is nu hoofd van de homecare zorg. 

In het midden staat Andrina Tlady.

Rechts staat Willemien Kleijn.

Een paar woningen in de township.

Wij gaan met Andrina, Willemien (zij zit sinds kort in het bestuur) en Unithy en met twee dames van de homecareteam , Violet en Goodness, op pad . Eerst gaan we naar een meisje, Joy,  twintig jaar jong  en heeft aids vanaf haar geboorte. Zij is  net in het ziekenhuis geweest voor andere medicatie. We mogen haar een paar vragen stellen, daarna zingen we samen een lied en bidden voor haar.

Dit is Joy met haar grootmoeder. Haar grootmoeder verzorgt haar. De droom van Joy is: to become  a docter.

Joy kan nu al een poos niet slikken, haar keel en mond doen erg zeer.

Wij hopen en bidden met haar dat zij, Joy, tot vreugde mag zijn als dokter en dat zij vreugde in haar leven mag vinden.

Daarna bezoeken we een vrouw die misschien nog 30 kilo weegt, heel erg ziek is, aids en tbc. Zij is naar het hospitaal geweest en nu weer thuis. Ze is er erg aan toe, lichamelijk en ook de nare bijkomstigheid van doorliggen.

Ook voor haar bidden we samen en zingen we samen in Zutu en wij neurien de wijs.

Dit is haar zwager die met zijn vrouw vanwege de verzorging bij haar is komen wonen.

Daarna gaan we naar Johanna. Zij heeft aids en is bijna blind, ook dit kan een gevolg zijn van aids. Johanna vertelt dat ze vroeg is opgestaan om haar erf te vegen en haar huis schoon te maken.

Ze vertelt ook dat ze zich gebrand heeft. Willemien werkt voor blinden en biedt hulp aan. Zij zal een collega vragen te komen die Johanna kan vertellen hoe zij zichzelf kan redden.

Japke gaat voor haar tomaten en uien snijden en ze koken voor haar milipap met een mengsel tomaat en ui.

Op de foto vertelt Willemien aan Johanna dat zij haar hulp kan bieden.

Dit is Johanna haar huis.

Rechts op de foto staan Violet en Goodness

Krin en ik maken samen een sap van water met verse citroenen  uit haar eigen tuin.

Geen suiker erin, dit is slecht voor aidspatiënten, want bacteriën vinden suikers lekker.

Hulp bij eten koken is belangrijk voor een blinde.

Daarna gaan we bij deze man op bezoek. Hij heeft aids en huidkanker, de huidkanker al vanaf 2011. Het is nu aan de beterende hand, dankzij alle steun en verzorging van het homecare team van Khothatsong .

Hij en zijn vrouw, die ook aids heeft, hebben vier kinderen, hun jongste is net drie weken oud.

Zij zijn zo dankbaar voor alle hulp die zij hebben gekregen dat zij hun dochter Khothatsong noemen, met de klemtoon op de tweede lettergreep.

De familie samen met Goodness en Violet.

Als we terug zijn wacht er een heerlijk maal. We maken kennis met John , pastor in de township en zijn vrouw.

Krin met pastor John

De vrouw van pastor John doet de was met de hand in een kapotte wasmachine.

Na de maaltijd vertrekken we naar de pleegzorg, dit is ook onderdeel van Khothatsong .

Het blijde gezicht van de moeder van Khothatsong geeft hoop en vreugde. Moge dit in de township blijven door de vele hulp.

EN moge het blijven groeien, net als hun dochter

KHOTHATSONG