Vanochtend zijn Jakolien en ik naar de kerk geweest in Leiden, een suburb van Kaapstad. De dienst werd geleid door dominee Carl van Wyk en vond plaats in een klaslokaaltje. Er wonen veel kleurlingen hier en de dienst werd gehouden in het Afrikaans. Er waren niet veel mensen, er was geen beamer, er waren geen toeters en bellen, we zongen alleen psalmen en geen opwekking. Maar er was liefde en trouw. De preek ging over Jezus’ gebed aan het kruis: ‘Vader, in uw handen beveel ik mijn geest.’Ā Om wat de Here Jezus voor ons heeft gedaan mogen wij ook bidden:Ā ‘Vader, ik vertrouw mijzelf aan U toe. Ik leg de kerk, dit land en alles in Uw handen.’
Er zijn in Zuid-Afrika veel kerken en mensen die zichzelf christelijk noemen. Aan de ene kant mooi wanneer er zoveel christenen zijn, maar hoe wordt het ingevuld? Er is hier in Afrika helaas ook veel verdraaiing van het evangelie en vermenging met andere ‘evangelies’. En er is concurrentie tussen kerken. Een relatief onschuldig voorbeeld hiervan is dat binnen gehoorsafstand van het klaslokaal waar we waren een andere kerk samenkwam… Het was een nogal luidruchtige kerk waar werd gezongen, geklapt, gedrumd en geschreeuwd.Ā Dat vormt best een uitdaging bij het luisteren naar een preek of het gebed!