Townships

Soms hebben we een dag om even bij te komen. Dat was afgelopen zaterdag. Zelfs werd er gewassen en gestreken….

Zondagmorgen vroeg werden we opgewacht door een gemeentelid/ouderling van de kerk van Pretoria die ons  naar wijk(F4) van Soshanguve loodste. Hier bleven Emma en Menno achter en wij(Japke en ik) gingen mee met ds Thabo Matlaela die ds is van de gemeente Soshanguve XX.

Die wijken van Soshanguve en ook de andere ‘voormalige’ townships zijn met uitgestrekte laagbouw wijken heel groot en met grote verschillen in rijkdom/armoede: de ene straat of gedeelte van een wijk ziet er bijna luxe uit en een ander gedeelte dat soms ouder is er erg verwaarloosd en arm uitziet. Wij logeerden aan het eind van die dag bij een gezin (Grace en Naftali) in een vrij comfortabel huis, terwijl Menno en Emma zich moesten redden in een huis waar nog geen sanitair was. (dan voelden we letterlijk de grote verschillen).

Men blijkt ook heel verschillende binnenlandse talen te spreken, naast Sotho en Zulu nog 7 andere stamtalen. Daarnaast spreken en verstaan de meesten wel Engels en meestal nog wat Afrikaans. Sommigen, sterk in talen, spreken wel 7 talen, waaronder sommige dominees van de zendings-gemeentes.

Ons bezoek was Soshanguve XX, terwijl de ene al om 8 uur begon omdat het anders te warm dreigt te worden(nu niet want het is ’s morgens al behoorlijk fris hier in het najaar,ca 12C) begon onze dienst pas om 10 uur. We kregen apart een Engelse vertaling van de preek terwijl de dominee in Tswana preekte met soms een Engels woord om aan te geven waar hij was. Af en toe las iemand een bijbeltekstgedeelte in het Engels, zo konden we het redelijk volgen. Enkele kinderen zongen een lied en de hele gemeente zong meerstemmig met klapbegeleiding door de dominee en drum door zijn zoon. We hebben er wat van opgenomen. Ik weet niet of een filmpje hier geupload kan worden. Duurt waarschijnlijk te lang.

En alle dagen zonneschijn met 12 -20 gr, dat maakt een mens wat vrolijker en minder zorgelijk, want bijna iedereen is vriendelijk en behulpzaam. Alleen zie je veel mensen op een vrije dag als zondag overdadig bier of id drinken.

Na de dienst gingen we mee naar het gastgezin, waar onze gastvrouw met haar vriendin ons een heerlijke maaltijd voorzette. Nog een dienst op TV meegemaakt en daarna vroeg op bed om de volgende morgen weer terug te gaan naar ons logeerhuis in Pretoria. We raakten intussen al aardig thuis op de weg naar Pretoria en links rijden went na een aantal dagen wel.

Morgen gaan we ons splitsen: Menno en Emma naar Thembalethu Nkomazi in Schoemansdal(NO-Transvaal) en wij naar Port Shepstone(Natal), daarover dus later. Behalve een kleine botsing met een grote rotsteen (bij het omdraaien op een weg lag er één teveel) gaat alles tot nu naar wens.