Nog even over die foto met Menno en Emma.
Christien die ons begeleidde wilde ons even een typische vette hap van de straat laten proeven na het bezoek aan de Lesedischool. Dat was een zogenaamd uitholde broodtjie, die je met je handen eet, een spotgoedkope maagvulling. We genoten ervan.
Daarna hadden we in de middag een gesprek met een gedreven onderwijs man
Afgelopen dinsdagmiddag hadden we een uitgebreid gesprek met Pieter Bisschoff van het Mukhanyo Theological College van de afdeling Pretoria. Hier geven ze op verschillende academische niveaus in het Engels les aanĀ de aankomende leerkrachten en theologen(evangelisten , zendelingenĀ enz.)
Hij legde uit dat het onderwijs in het verleden in christelijke nationale scholen behoorlijk verwaterd en meer nationalistisch dan christelijk was. Ook was sinds 1994(Mandela regering) het Engels verplicht gesteld. Bovendien was er een sterke regulering door de regering voor openbare scholen en wordt waarschijnlijk godsdienst doceren verboden. Dus hierop vooruitlopend worden nu leerkrachten toegerust om vanuit een duidelijke christelijke overtuiging les te geven, voor hoger onderwijs en universitair als ze hun bachelor of master hebben gehaald. Ze werken daarvoor samen met de Universiteiten van Pretoria en Potchefstroom , die nu weliswaar neutraal onderwijs geven maar welĀ een graad verlenen. Dit kan door afstandsonderwijs via satelliet of internet, waarbij classicaal het college van een Universiteit via een scherm wordt gevolgd.
Het doel is dat er via dit multicultureel, goedkopere en toegankelijker deeltijdonderwijs Ā een brug gevormd wordt tussen onderwijs en christelijk geloof. Zodat kerken en scholen worden gestimuleerd om praktische handvaten aan Ā hun geloof te geven. Hoewel er grote culturele verschillen bestaan wordt op onderwijsgebied ook samengewerkt met Nederlandse christelijke Paboās.
Het leerlingenbestand bestaat voor het grootste deel uit niet-blanken(90-95%) die voltijds studeren en een deel parttime , alles zonder subsidie. Daarom is er echt studiegeld nodig.
De volgende dag gingen we bij het morgengloren naar het MTC in KwaMhlanga. Er reden een paar medewerkers mee die ons onderweg heel veel vertelden over het onderwijssysteem in Zuid-Afrika. En over de veranderingen die de overheid langzaam invoert. Ā Deze school heeft drie vestigingen: Pretoria, Johannesburg en KwaMhlanga , als hoofdvestiging oorspronkelijk in een zogenaamd thuisland 50 km noordoost van Pretoria. Deze opleiding is vooral voor de theologen bedoeld. Ā Ook hier werken gemotiveerde vaste krachten en vrijwilligers samen voor een grote groep van niet blanke studenten. We hadden als intro een uitgebreid gesprek en rondleiding met dr. Brian de Vries, directeur van de opleiding die al 12 jaar hier actief is. DVN steunde dit project o.a. met de uitbreiding van gebouwen(foto), want er blijkt grote belangstelling voor deze opleiding. Daarnaast wordt ook heel veel Ā cursus materiaal(via dvdās) op aanvraag naar heel het zuidelijk deel van Afrika gestuurd als ondersteuning van plaatselijke evangelisten en predikanten. Die kunnen daarmee ook weer lokale ondersteuning bieden.
Het mooiste wat we meemaakten was de tijd die men uittrok voor ādevotion timeā van een uur waar men begint met praise en gebed en een van de docenten een meditatie hield Ā over psalm 22. Dat was erg bemoedigend.
Japke ontmoette er tot haar verrassing Ā nog een oude bekende, een docent/studentenbegeleider Ā die ze eerder
in Zwolle tijdens een trainingscursus had ontmoet. (zie foto)